Bir zamanlar, çok renkli ve şirin bir kasaba vardı. Bu kasabada sevimli hayvanlar ve minik çocuklar mutlu mesut yaşardı. En sevilen şey ise sabah uyanıp, güneşin parlak ışığıyla canlanmak ve yeni maceralara atılmaktı.

Bir gün, minik tavşan Topçu, bir şeyler keşfetmek istedi. Hop hop hop diye zıplayarak, kasabanın en güzel çiçekleri görünen parkına gitti. Orada Renkli Kedi, Şeker Tavuk, ve Pıtırcık Kemirgen ile karşılaştı. Hepsi çok mutlu ve neşeliydi.

Tavşan Topçu, “Hadi arkadaşlar, yeni bir oyun oynayalım!” dedi. Hepsi fikre çok sevindi. İlk önce, büyük ve renkli taşların arasına sıralama yapmaya karar verdiler. “Bir iki üç, dört beş, altı yedi, sekiz dokuz, on!” diye saydılar. Tık tık tık! Bu onların saymayı öğrenmesine çok yardım etti.

Sonra, arkadaşlar birbirlerine küçük resimler çizip paylaşmaya başladı. Şeker Tavuk, ona en çok sevdiği renkleri boyadı. Pembe, mavi, sarı ve kırmızı… Renkler tatlı ve canlıydı. Çocuk masalları gibi eğlenceli ve öğreticiydi.

Bir süre sonra, hepsi kendilerini yorgun hissetti. O zaman Pıtırcık Kemirgen dedi ki: “İyi ki hep birlikteyiz! Birlikte oynamak çok güzel. Paylaşınca, daha çok mutlu oluruz!” Hop hop hop! Oynamak bitince, hepsi sırasıyla el yıkadı ve dişlerini fırçalayarak, sağlıklı kalmanın sırrını öğrendi.

Sonra, kasabanın en büyük meyve ağacına doğru gittiler. Meyveler yoğun ve tatlıydı. El ele tutuşup, ağaçtan en güzel meyveyi seçtiler. Bu, doğayı sevmenin ve paylaşmanın ne kadar önemli olduğunu gösterdi.

Akşam olup, gökyüzü maviye büründü. Hepsi yuvalarına döndü ve anne-babalarıyla güzel bir gece geçirirken, minik kalpleri sevgi ve mutlulukla doldu. Bu masal, küçük arkadaşların birlikte olmanın, paylaşmanın ve sabretmenin ne kadar değerli olduğunu anlatır.

Ve sonunda, kedicik, köpek, tavşan ve kuşlar mışıl mışıl uyudular. Tatlı rüyalarda renkli çiçekler ve neşeli şarkılar gördüler. Bu uyku öncesi masal, çocuklara mutluluk ve huzur geturger. Şimdi, pof pof pof uyku zamanı, uyusun miniklerin hayalleri. İyi geceler, tatlı masallar… Tık tık tık, hop hop hop!