Bir zamanlar, güzel bir ormanda dört sevimli hayvan yaşardı. Bunlar Minnoş Tavşan, Pof pof kuş, Mışıl mışıl sincap ve Fış fış su samuru idi. Bu hayvanlar hep birlikte oynamayı, şarkı söylemeyi ve yeni şeyler öğrenmeyi çok severdi.

Bir gün, Minnoş Tavşan ormanın en büyük ve en güzel çiçeğine gitti. Çiçek çok renkliydi, kırmızı, sarı, mavi ve mor yapraklar saçıyordu. Minnoş, “Aferin sana! Ne kadar güzel renkler!” dedi. Hop hop hop! Diye zıpladı.

Pof pof kuş da yüksekten uçtu ve sayıları saymaya başladı. “Bir, iki, üç, dört… Çok saydım! Bu kadar renkli yapraklar var!” şarkı söyleyerek, “Tık tık tık!” dedi.

Sonra Mışıl mışıl sincap, ağaçların dallarında kendine yeni bir yuva yaptı. Yavaşça, mışıl mışıl uyku gibi, sessizce çalıştı. “Elbette sabretmek çok güzel, çünkü güzel işler sabırla olur,” dedi.

Fış fış su samuru ise, suyun içinde zıp zıp zıpladı. Bir fış fış! sesiyle, “Su çok temiz ve güzel, doğayı seviyorum,” diye sevindi. Birlikte, “Vız vız!” diye buharlaşan suyun üzerinde uçurtma uçurdular.

Bir gün, hayvanlar hepsi buluştular ve yeni güzel bir gülümseme ile birbirlerine baktılar. “Hadi paylaşalım! Herkes en sevdiği şeyleri göster,” dedi Minnoş. Kuş en güzel şarkısını söyledi, sincap sakince fısıldadı ve su samuru suyla oynadı.

O gün, hayvanlar öğrendi ki, arkadaşlık paylaştıkça büyür, beraber eğlenmek ise çok daha güzel olur. Bu masal, çocuk masalları ve uyku öncesi masal olarak çok sevildi. Ayrıca, renkler ve sayılar doğada güzelçe bir arada yaşar, şekiller ise bizim dünyamızı renklendirir.

Ve sonunda, hayvanlar birlikte pof pof pof kahkahalar atıp, mutlu bir şekilde uykuya daldılar. Birlikte, “Tatlı rüyalar, tatlı rüyalar,” dedi yavru hayvanlar, gözleri mışıl mışıl kapandı.

İşte böyle, güzel ve renkli bir dünya her zaman sevgiyle, paylaşmakla ve sabırla daha güzel olur. Uyku öncesi masalımız burada bitti, tatlı uykular ve güzel düşler bizimle olsun! Pof pof pof!