Bir zamanlar, büyük ve güzel bir ormanın içinde küçük bir köy vardı. Bu köyde Pufi adında sevimli bir köpek, Mırmır adında zıp zıp zıp zıplayan bir tavşan, Lila adında parlak mor renkli bir kelebek ve Maviş adında mavi renkli küçük bir kuş yaşardı.

Bir sabah, güneş tı tı tık şakıyarak uyanmış ve ormanın her yerinde neşeli şenlik başlamıştı. Pufi kuyruğunu hop hop hop sallaya sallaya ormanın yolunu tutmuştu.

“Bugün çok eğlenceli olacak!” dedi Pufi ve neşeyle, “Hadi, arkadaşlar! Şşşt, dikkatli olalım ve paylaşmayı unutmayalım!”

Mırmır zıp zıp zıp zıplayarak koşmuş; “Hop hop hop! Birlikte oynayalım, eğlenelim!” diye haykırmıştı. Birlikte, renkli çiçekleri ve tatlı meyveleri toplamışlar. Bu güzel ormanda sayılar ve renkler çok önemliydi. Bir, iki, üç, dört… ve beş! Her biri kendi renklerini biliyor ve seviyor, pembe, mavi, sarı, yeşil ve mor.

Derken, Lila mırıldandı, “Birlik olursak, her şey daha güzel olur!” ve Maviş şıp şıp şıp sesler çıkararak, “Evet! Birlikte çok daha güçlü ve mutlu oluruz!” dedi. Tık tık tık, ormanın kapısı açıldığında, yeni arkadaşlar, tatlı ve sevimli tavşanlar, kelebekler ve kuşlar da gelmişti.

Ormanın ortasında büyük bir ağaç vardı. Bu ağaç, gökkuşağı renkleriyle süslenmişti! Herkes sevgiyle, “Vız vız, şıp şıp, mışıl mışıl,” diye sesler çıkarak, ağaç altında oturmuş ve birlikte şarkılar söylemişlerdi.

Gün boyunca, birlikte paylaştılar, oyunlar oynadılar ve yeni şeyler öğrendiler. Mesela, bir arkadaşına yardım etmek de çok güzel bir şeymiş! Maviş, minik arkadaşına “Hadi, birlikte dişlerimizi fırçalayalım!” dedi. Ve herkes dişlerini, tık tık tık fırçaladı. “İşte böyle, dişlerimiz her zaman pırıl pırıl olur!” diye sevindiler.

Ormanın sonunda, bunlar gibi birçok farklı hayvan ve çocuk da hayatın ne kadar renkli ve güzel olduğunu anladı. Öğrendiler ki, sabırla beklemek, paylaşmak ve yardım etmek çok önemli; çünkü sevgi ve arkadaşlık, en güzel doğa arkadaşlığıdır.

Güneş yavaş yavaş usulca battı ve gökyüzü mavi ve mor renklerle doldu. Herkes evine giderken, Pufi, Mırmır, Lila ve Maviş, hepsi birlikte uyku öncesi şarkılarıyla, “Şıp şıp şıp, huzurlu rüyalara, tatlı uykulara,” diye mırıldandılar.

Ve işte, küçük ve sevimli orman sakinleri, mutlu ve huzurlu bir şekilde uykuya daldılar. Hepsi sevgiyle, paylaşmayla, arkadaşlıkla ve doğayı severek büyüdüler. Gökkuşağı renkleriyle dolu bu ormandaki masal, mutlu sonla bitti. Tatlı rüyalar, tatlı uykular…