Bir zamanlar, Renkli Yürekler Ormanı’nda sevimli hayvanlar yaşardı. Bu ormanda her ağaç farklı renklerdeydi: kırmızı, mavi, sarı, yeşil… Tık tık tık, hayvanlar ormanın neşesiyle oynardı. Bir gün minik tavşan Tino, arkadaşlarına güzel bir fikir verdi. ‘Hadi, hep beraber en güzel renkleri toplamaya gidelim!’ dedi. Hop hop hop, kahkahalarla zıpladılar.

Ormanın derinlerine doğru yürürken, Pof pof pof konuşan kelebek Lila, rengarenk kanatlarını salladı. ‘Biliyor musunuz, her renk farklı bir duygu getirir,’ dedi. ‘Kırmızı cesareti, mavi huzuru, sarı neşeyi…’

Tino, bir taşın üstüne oturdu ve jenerik bir şarkı mırıldandı. ‘Renkleri paylaşmak güzel, arkadaşlarım,’ dedi. ‘Her renk, bizim sevgi ve neşeyle dolmamıza yardım eder. Tık tık tık, kimse yalnız kalmasın!’

Ormanda renkler toplarken, pul pul yanan Gökçe kuşu, şıp şıp şıp su damlası gibi sesler çıkarıyordu. ‘Hadi bakalım,’ dedi, ‘birlikte olunca her şey daha güzeldir!’

Günün sonunda, sevimli hayvanlarımız rengarenk çiçekler ve yapraklar topladı. Herkes kendi rengini aldı ve mutlu oldu. Anneleri, büyük hayvanlar, çocuklara her zaman paylaşmanın ve yardım etmenin ne kadar önemli olduğunu anlatırdı.

İşte, Renkli Yürekler Ormanı’nda mutluluk, sevgi ve arkadaşlık her zaman büyür. Gece olurken, minik hayvanlar yumuşacık yastıklarına uzandı, tık tık tık, uykuya daldılar. Mışıl mışıl, rüyalar ülkesinde gezdiler. Hoşçakal, tatlı bebekler, güzel rüyalar sizi bekliyor!