Bir zamanlar, güzel mi güzel bir ormanda, çok sevimli hayvanlar yaşardı. Bu hayvanlar renkli, neşeli ve çok arkadaştı. Günlerden bir gün, minik Sade Tavşan, büyük bir heyecanla uyku öncesi masalını anlatmayı düşündü. Hop hop hop, “Hadi bakalım, arkadaşlar!” diye zıpladı.

Ormanın ortasında büyükçe bir yılan ağacı vardı. Bu ağaç, renk renk yapraklar ve şekillerle doluydu. Sade Tavşan, ormanın dışını merak etti, “Bakalım neler varmış?” diye düşündü. Yolda, dostlarıyla karşılaştı. Mışıl mışıl uyuyan Mini Yırtıcı Kedi, vız vız vız böceklerle oynamayı seviyordu. “Tık tık tık, hadi oyna uşağım!” dedi Sade Tavşan ve gülümseyerek arkadaşlarıyla yürüdü.

İyi ki paylaşmak çok güzel! Birlikte renkli taşlar ve meşhur yuvarlak şekillerle dolu bir çiçek bahçesine gittiler. Orada Küçük Mavi Ayı, gülümseyerek “Hadi, hep birlikte toplayalım!” diye seslendi. Birlikte toplamaya başladılar. Pof pof pof! Taşlar ve çiçekler, gürültüyle yer değiştirdi. Herkes elini uzattı, paylaşmanın ne kadar güzel olduğunu anladı.

Sonra, arkadaşlarıyla birlikte neşeyle şarkı söylediler. Birbirlerine yardım etmek, ormanın en güzel dostluğuydu. Renkler kadar parlak bir sevgiyle, “İşte arkadaşlık böyle olur!” dediler. Birlikte, kocaman bir ağacın altında, yan yana oturdular. Gözleri uykuya dalarken, minik hayvanlar yumuşakça mışıl mışıl uyuyordu. Arka planda, tık tık tık, hop hop hop ve şıp şıp şıp sesleriyle, mutluluklar içinde uyku sarıldı her biri.

İşte böyle, ormanın en tatlı ve en eğitici masalı gördünüz mü? Renkler ve şekiller içinde dostluk ve paylaşmak var. Tatlı rüyalar ve güzel uykular hep sizinle olsun. Uyku öncesi masal, burada sona ererken, minik hayvanlar mutlu ve huzurlu uyudular. Pof pof pof, iyi uykular canlar!