Bir zamanlar, büyük ve renkli bir ormanın içinde sevimli dostlar yaşardı. Bunlar arasında Minik Tavşan Mavi, İpince Geyik Sarı, Pofuduk Sincap Pembe ve Şıp Şıp Serçe Yeşil vardı. Bu arkadaşlar, her gün birlikte oynar, şarkılar söyleyip, kahkaha atar, yeni sevgi dolu şeyler öğrenirlerdi.

Bir sabah, Minik Tavşan Mavi hop hop hop diye zıp zıp zıpladı. “Herkese merhaba!” dedi. Ardından, “Bugün yeni renkler keşfedelim!” diye düşündü. Pof pof pof diye tık tık tık koştu ve arkadaşlarına seslendi. “Hadi bakalım!” dedi.

Ormanın içinden, denize doğru giden küçük bir patika vardı. Her biri el ele tutuştu. Sarı Geyik, “Bakalım, burada kaç sayı var?” diye sordu. “1, 2, 3, 4… 5!” diye saydılar ve “Şıp şıp şıp” diye su sesleri çıktı. Bu sırada, Yeşil Serçe uçarak aşağıdaki ağaçlara kondu ve “Vız vız” diye ses çıkardı. En sonunda, hepsi birlikte “Dostluk çok güzeldir!” şarkısını söylediler.

Ormanda, kocaman bir ağaç vardı. Bu ağaç, birçok şekil ve renk taşıyordu. Pembe Pofuduk Sincap’a, “Bak, burada yuvarlak, kare ve üçgen şekiller var!” diye gösterdi. “Tık tık tık, şekilleri paylaşmak güzel!” dedi. Hepsi, yeni şeyler öğrenirken, el yıkamanın ve diş fırçalamanın ne kadar önemli olduğunu da anladılar.

Bir gün, arkadaşlar suyun yanına gittiler. Su, şıp şıp akıyordu. Peki, suyu boşuna akıtmak mı yoksa dikkatli kullanmak mı? En önemli mesajlardan biri budur. Tık tık tık, “Dünyayı seviyoruz!” diye bağırdılar. Her biri renkleri, sayıları ve şekilleri öğrenirken, bir yandan da yardım etmeyi ve paylaşmayı öğrendi.

Ormanın sonunda, büyük bir kucaklama vardı. Herkes, birbirine sarıldı ve “Mutlu olmak paylaşmaktır!” diye bağırdı. Güneş yavaş yavaş battığında, dostlar mışıl mışıl uykuya daldılar. Renkli orman, sessizce, huzurla ve sevgiyle doldu. Gece, tık tık tık, pof pof pof! Uykular tatlı ve güzel diye herkes uyudu.

İşte, bu renkli ormanda, arkadaşlık ve paylaşmanın önemi anlatıldı. Her gece, yumuşacık yastıklarda, mutlu ve sevgi dolu rüyalara yolculuk yapan çocuklar olur. Pof pof pof, uyku zamanı! İyi geceler, sevgiyle kalın!