Bir zamanlar, uzun uzun ağaçların ve parlak çiçeklerin olduğu Renkli Orman vardı. Ormanın içinde minik bir köyde, sevimli bir kedi yavrusu olan Maviş yaşardı. Maviş, **pof pof pof** yaparak oynardı ve en sevdiği şey, arkadaşlarıyla oyun oynamaktı.

Bir sabah, güneş **tık tık tık** gibi parıldarken, Maviş ormanın ortasında büyük bir gizem keşfetti. Yerde parlak, renkli bir şeker kutusu duruyordu. “Hop hop hop!” diye zıpladı Maviş. Kutunun üzerinde **şıp şıp** sesle dudaklarındaki gülümsemesi büyüdü. Bu gerçekten çok ilginçti!

İşte burada, dört arkadaş geldi: Pofuduk Tavşan Kiki, Enikoni Minik Serçe, Köpük’müş Birlik ve Renkli Rino. Her biri farklı renklerdeydi. Kiki **vız vız** uçarak, “Ne buldun Maviş? Bu ne böyle?” dedi. Rino **şıp şıp** sular gibi sesle, “Hadi bakalım, açalım!” dedi.

Hep beraber, **tık tık tık** ve **hop hop hop** diyerek kutunun kapağını kaldırdılar. İçinden **fış fış** gibi tatlı küçük şekerler çıktı! “Wow!” diye bağırdılar. Şekerler rengarenkti; kırmızı, sarı, mavi ve yeşil.

Kiki, “Bunu paylaşalım, herkes yesin!” dedi. Renkli Rino **şıp şıp** sesle “Evet, hem eğleniriz hem de arkadaşlık pek güzel olur” dedi. O anda, Maviş “Paylaşmak çok güzel,” diyerek arkadaşlarına **mışıl mışıl** diye sarıldı. Böylece, tüm gün mutlu ve arkadaşça geçti.

Her çocuk, **tık tık tık** gibi seslerle şekerleri paylaştı ve birlikte oynadı. Minik hayvanlar, renkli şekerler kadar renkli ve tatlı oldular. O günden sonra, ormandaki en güzel şeyin paylaşmak ve sevgi olduğunu öğrendiler.

İşte sevgili çocuklar, paylaşmak bizi çok **mutlu** eder. Sabretmek ve arkadaşlık **hiç bitmez**, tıpkı bu şeker kutusu gibi renkli ve güzel kalır. Şimdi ise, minik hayvanlar güzel bir **ninnn ninnn** şarkısı dinledi ve sevgiyle uykuya daldı.

Rüyalarda yine ormanın en sevimli maceralarını göreceksiniz. Güzel uyuyun, tatlı rüyalar görün. Hoşça kalın, güzel çocuklar!