Bir zamanlar küçük ve sevimli bir tavşan vardı. Adı Pofuduk! Pofuduk, şaşkın ve mutluydu. Onun en sevdiği şey neydi? Elma toplamak! Tık tık tık, o küçük patileriyle meşhur ormanın en güzel ağaçlarından elmalar toplardı. Pofuduk’un en iyi arkadaşı, parlak tüyleriyle Sımsık, minik bir kuştu. Sımsık, mışıl mışıl uyurken, her sabah neşe ile öterdi. ‘Şıp şıp şıp!’ su gibi akan bir dere vardı ormanda. Pofuduk ve Sımsık, birlikte şıp şıp, neşe içinde oynarlardı.

İşte bir gün, dört arkadaş, renkli çiçeklerle süslenmiş bir alan buldu. Çiçekler kırmızı, sarı, mavi ve mor renklerdendi. ‘Vız vız!’ arıların uğultusu arka planda şenlik yapıyordu. Tık tık tık, Pofuduk’in küçük patileri toprağı kazıp, yeni arkadaşlar buldu: Minik bir kaplumbağa, adı Fıstık, ve neşeli bir sincap, adı Hopladı! Onlar da bugünü çok sevdi. Fıstık, kemik gibi sert kabuğuna rağmen çok nazikti. Hopladı ise her zaman yürekten yardım etmeye çok istekliydi.

Çocuk masalları ve eğitici masal dolu bu güzel gün, arkadaşların paylaşmanın ve yardım etmenin ne kadar güzel olduğunu anlamalarına vesile oldu. Pofuduk, Sımsık, Fıstık ve Hopladı, birlikte çok eğlendiler. Arıların ‘bzzz bzzz’ sesleriyle şenlenirken, ‘pof pof pof’ hoplayıp zıpladılar. O gün, her biri sevginin, sabrın ve arkadaşlığın değerini öğrendi. Üstelik, doğayı korumak da önemliydi; çünkü orman, onların en tatlı eviydi.

Akşam olunca, gökyüzü yavaş yavaş mor ve turuncu renklerle kaplandı. Masallar biterken, minik dostlar evlerine döndü, yumuşacık yastıklarına uzandı. Tık tık tık, ay yavaş yavaş parladı, uykuya dalarken her biri kendine güzel rüya görüyordu. Şıp şıp şıp, suyun şırıltısı eşliğinde, tatlı uykularına daldılar. En sonunda, herkes mutlu ve huzurlu uykuya yattı. Uyku öncesi, minik kalplere sevgi ve barış doldu. İşte böyle, renkli orman macerası ve tatlı arkadaşlık, güzel bir uyku öncesi masal oldu. Her gece aynı tatlı rüya gibi, masal saatimiz sona erdi. Güzel renkler, sevgi dolu uyku ve mutlu son…