Bir varmış, bir yokmuş, çok sevilen küçük bir kız , adı Nazlıcanmış. Nazlıcan, parlak gülümsemesiyle ormana gider, ağaçlara sohbet eder, kuşlara şarkı söylermiş. Bir gün ormanın derinlerinde, küçük bir hayvan dallarında zıp zıp zıplayan, adı Pofpof olan tatlı bir kirpiyle tanışmış. Pofpof, kirpilerin en renkli ve neşeli hayvanıymış!

Nazlıcan, Pofpof ile tanışınca çok mutlu olmuş. “Hop hop hop, ne kadar sevimli bir kirpi!” diye gülmüş. Pofpof, “Tık tık tık!” diye cevap vermiş. Onlar birlikte oynamaya başlamışlar.

Ormanda birçok arkadaş daha varmış. Bir yanda şirin mi şirin mavi gözlü baykuş Mışıl mışıl oturuyor, yankılanan sesleriyle “Vız vız!” diye uçup duruyormuş. Bir de Sincap Pıtı pıtı, şekil şekil koşturuyor, dia dia diye zıplıyormuş. Bir gün Nazlıcan, “Hadi, hep beraber renkleri keşfedelim!” demiş.

Ormanın güzel çiçekleri, renk renk, sayı sayı Organize olmuş. Mor, sarı, mavi, kırmızı ve yeşil renkler, sevgiyi ve paylaşmayı anlatmış çocuklara. “Bırakın her renk, her sayfa, paylaşalım!” demiş Nazlıcan. Tık tık tık! Herkes sevgiyle paylaşmış, hep birlikte güzel bir şarkı söylemişler.

Sonra birkaç güneş ışığı we pof pof pof yaparken, Nazlıcan ve arkadaşları, ormanın en büyük ve en güzel ağacının altına oturmuşlar. “Şimdi doğayı sevmek çok önemli,” demiş Nazlıcan, “hem temiz tutalım, hem de sevgiyle koruyalım.” Pofpof, “Şıp şıp şıp,” diyerek minik su damlası gibi kıpırdamış.

Gece olunca, Nazlıcan uyanıp huzurla uykuya dalmış. Rüya gibi güzel hayvanlar ona eşlik etmiş. Mavi kuşlar, yeşil yapraklar ve minik güneş tanecikleri. “Uyumak güzel,” demiş Nazlıcan, “güzel bir uyku, yeni güzel rüyalar…”

İşte böylece, küçük nazlı kız ve sevgi dolu arkadaşları, doğayı ve arkadaşlığı çok sevmiş. Günler geçerken, herkes mutlu olmuş, sevgiyle, şıp şıp şıp, hop hop hop ve tık tık tık! etkilemiş. Güzel ormanda, huzur ve mutluluk devam etmiş. Mutlu uyku zamanı, tatlı rüya zamanı…