Bir zamanlar, güneşli bir sabah *tık tık tık* diye neşeyle uyanan küçük kız Nazlıcan vardı. Nazlıcan’ın en sevdiği şey, doğayı keşfetmek, renkleri görmek ve yeni arkadaşlar edinmekti. Bu sabah, güzel renklerle dolu, *hop hop hop* hareket eden Renkli Orman’a gitmeye karar verdi. O orman, bütün hayvanların güzel ve mutlu olduğu büyülü bir yerdi.

Nazlıcan, sevgiyle *pof pof pof* yürüyerek ormana girdi. Yanında en iyi dostları vardı: sevimli Sincap Pofuk, tatlı Kedi Mırmır, neşeli Tavşan Tık Tık ve zeki Tavuk Topak. Hepsi çok mutluydu, çünkü bugün pek yeni şeyler göreceklerdi.

İlk olarak, Pofuk ağaçların *şıp şıp şıp* sesleriyle dallarını sallar gibi ilgisini çekti. “Bakın, arkadaşlar,” dedi, “ağaçlar *vız vız* gibi sesler çıkarır, çünkü rüzgâr onlara *fış fış* üfler.” Nazlıcan, gülümseyerek, “Ne kadar da güzel! Renkler çoook parlak ve ***şıp şıp*** sesleri çok eğlenceli!” diye seslendi.

Sonra hepsi birlikte *hop hop hop* zıpladılar ve rengarenk kelebeklere *vız vız* diye bakıp, onları izlediler. Kelebekler, uçarken kanatlarını *şıp şıp* gibi çırparak, güzel renkler saçarak gökyüzünde dolaşıyorlardı. Nazlıcan, “Her kelebek farklı renklerde! Birisi turuncu, biri mavi, biri ise mor,” dedi.

Birden, Topak kardeş, “Bakın!” diye bağırdı. “Orada *pof pof pof* gibi büyük bir sarı çiçek var. İçinde küçük, tatlı arılar *vız vız* yapıyor. Onlar da çok çalışkan!” Nazlıcan ve arkadaşları, çiçeğin önünde durup, o renkli arıları ve *şıp şıp şıp* dönen petekleri izlediler.

Akşam olmadan önce, arkadaşlar iyice yorulmuştu. O zaman, Tık Tık” diye sesi duyuldu. Bu, arkadaşlar için yeni bir sürprizdi; çünkü Tık Tık, ormanın en neşeli ve yardımsever tavşanıydı. “Hadi, *mışıl mışıl* uyku zamanı,” dedi. “Hep beraber *pof pof pof* yavaşça yürüyüş yapalım ve evimize dönelim.”

Yolda, Nazlıcan ve arkadaşları, doğayı sevmenin ve paylaşmanın ne kadar güzel olduğunu anladılar. Renkleri, sesleri ve yeni arkadaşlıklarıyla mutlu oldular. *Tık tık tık* diye biraz daha neşeyle koştular, çünkü sevgi ve yardım ile dolu bir günü geride bırakmışlardı.

Ve en sonunda, evlerine geldiklerinde, Nazlıcan sevgiyle dişlerini fırçaladı, ellerini yıkadı ve *şıp şıp* su sesleriyle temizledi. O gece, tatlı bir uyku söküntüsüyle, rüyalarında açık renkli çiçekler ve minik kelebekler gördü. Renkli ormanın mutluluğu hiç bitmedi, çünkü sevgi, paylaşmak ve arkadaşlık her zaman *hop hop hop* mutluluk getirdi.

İşte böylece, Nazlıcan ve arkadaşları, güzel bir günün ardından, her zaman sevgiyle, neşe ile uykuya daldı. Gözleri *vız vız* diye mırıldanırken, minik kalpleri mutlu ve huzurluydu. Uyku öncesi bu masal, hepimizin en güzel hayalleri getirsin. İyi geceler, tatlı rüyalar…