Bir zamanlar, küçük ve sevimli Nazlıcan adında bir kız çocuğu vardı. Nazlıcan çok meraklı ve neşeliydi. Günlerden bir gün, güzel bir sabah, ışıl ışıl parlayan gökyüzüne bakıp “Tık tık tık!” dedi. O da ormana gitmek istedi. Hadi bakalım, dedi annesi, “İstersen ormanda yeni arkadaşlar edinebilir, doğayı sevip koruyabiliriz.” Nazlıcan sevinçle atladı ve ayağa kalktı.

İlk durakları, rengarenk kelebekler oldu. “Hop hop hop!” diye uçuşuyorlar, nazlı nazlı çiçeklere konuyorlardı. Kelebekler, Nazlıcan’a “Merhaba!” dediler ve ona en sevdiği renkleri gösterdiler: kırmızı, sarı, mavi ve yeşil. Nazlıcan, “Vay canına! Renkler ne kadar güzelmiş!” diye sevindi.

Sonra, büyükçe bir ağaçta, tatlı ve tüylü bir tavşan yaşardı. “Pof pof pof!” dedi tavşan ve hoppalıyordu. Tavşan, “Benim adım Mışıl Mışıl. Sen de böyle güzel renkleri sevdiğin için çok şanslısın!” dedi. Nazlıcan, “Ben de arkadaşlarım oldu! Birlikte oynamak çok eğlenceli!” diye sevindi.

Uyku öncesi masal olduğunu unutmayalım! Bir başka noktada, nazlı bir kirpi yan yana oturuyordu. “Şıp şıp şıp” suyu çağlayan küçük bir dereyi izliyorlar. Kirpi, “B de biliyor musun? Renkler sayı kadar çoktur! Beş, altı, yedi…” dedi. Nazlıcan, “Sayılar da çok önemli! Saymayı ve sayıları seviyorum!” diye cevap verdi.

Ormanın biraz ilerisinde, minik kuşlar “Vız vız!” diye uçup şarkı söyleyerek, “Doğayı korumak çok önemli!” diye öttüler. Nazlıcan, “Hadi arkadaşlar, birlikte doğayı sevip, temiz tutalım!” dedi. “El yıkamak, diş fırçalamak ve yardım etmek en güzeli!” diye ekledi.

Tüm gün boyunca, Nazlıcan ve arkadaşları, “Tık tık tık!”, “Hop hop hop!”, “Pof pof pof!” diye şakalar yaparak, yeni ve güzel şeyler öğrendiler. Her seferinde, hep birlikte gülüp eğlendiler, sevgiyle ve sabırla, ormanı ve arkadaşlarını korudular.

Gün batarken, Nazlıcan evine döndü. Minik ay yıldızlar gökyüzüne çıktı. O da uykuya dalmadan önce, herkes gibi, güzel bir ninni söylemek istedi. “Ninnirin ninnn, minik melekler uyanık kalmasın, rüyalarında sevgi ve mutluluk olsun…” dedi ve tatlı tatlı uykuya geçti.

İşte böylece, Nazlıcan ve orman arkadaşları, her zaman dostluk ve sevgiyle yaşadılar. Gün doğuyor, yeni maceralar başlıyor! Hep mutlu ve sevgiyle kalın, çocuk masalları sizinle olsun. Hoşça kalın, güzel rüyalara…