Bir zamanlar, güzel ve sevimli bir kız çocuğu olan Nazlıcan vardı. O, çok tatlı bir çocuktu ve en sevdiği şey renklerdi. Nazlıcan’ın en sevdiği renk sarıydı, çünkü güneşi ve mutluluğu hatırlatırdı. Bir gün, onunla birlikte yaşayan tatlı minik hayvanlar vardı: kocaman kulaklı kemirgen Miko, minik ve şirin bir kelebek Pırlanta, yumuşacık bir tavşan Pofuduk ve neşeli bir kuş Cıvıltı.

Nazlıcan, sabah uyandığında “Hop hop hop!” diye zıpladı. O, çok neşeliydi ve etrafındaki her şeye sevgiyle bakardı. O gün, büyük merakla ayaklarını yere vurdu ve “Bugün ne yapacağız?” diye sordu.

Miko “Tık tık tık!” diye tepki verdi ve nazikçe ona yakınlaştı. “Hadi şarkı söyleyelim, belki yeni renkler öğreniriz!” dedi Pırlanta. Birlikte, el ele tutuşup bahçedeki büyük ağaçların altında oturdular. Güneş “şıp şıp” diye yapraklardan sızarken, Pırlanta parlak kanatlarını açtı ve büyük bir neşeyle uçtu. “Vız vız!” dedi ve baloncuklar gibi uçuşup gitti.

Nazlıcan, büyük bir dikkatle yeni şeyler öğrenmeye bayılırdı. Bugün, sayı saymayı ve renkleri keşfetmeyi çok sevdi. “Bir, iki, üç!” diye sayarken “Pof pof pof!” dedi ve Pofuduk ona yardım etti. Renkler arasında en sevdiği renk olan sarıyı gösterdi ve “Hadi bakalım, sarı dünyanın en güzel rengi!” diye seslendi.

Sonra, arkadaşlarıyla birlikte “Paylaşmak” ve “Yardımlaşmak” hakkında konuşmaya başladılar. “Herkese yardım etmek çok güzel,” dedi Cıvıltı, “kardeşimize yardım ediyoruz, sonra hep beraber mutlu oluyoruz!” O gün, Nazlıcan ve arkadaşları çok eğlendi. Hep birlikte “Tık tık tık!” diyerek kendilerine yeni, rengarenk hayaller kurdular.

Akşam olunca, gökyüzü “mışıl mışıl” uykuya daldı. Nazlıcan, yatağına uzandı ve kendi küçük masalını düşündü. “Renkler ve mutluluklar” diye mırıldandı. Onun en sevdiği şey, arkadaşlarıyla paylaştığı güzel anılar ve öğrendiği yeni şeylerdi.

İşte böylece, Nazlıcan ve arkadaşları, renkli ve neşeli bir günün sonunda, huzurla uykuya daldılar. Onların sevgi ve paylaşma dolu hikayesi, herkesin kalbinde yaşadı. Artık gece, ay ve yıldızlar “Şıp şıp şıp!” sessizce parıldarken, Nazlıcan da güzel rüyalara daldı.

İyi geceler sevgili çocuklar. Uykuya dalma zamanı. Tatlı rüyalarla, sevgiyle dolu bir dünya sizinle olsun. “Ninni ninni…” diye mırıldanırken, gözleriniz “pof pof pof!” kapanacak, küçük hayalleriniz gerçek olacak. Güzellikler, sevgi ve arkadaşlık hep sizinle olsun. Güle güle tatlı çocuklar!