Bir zamanlar, güzel bir ormanın içinde küçük bir kız çocuğu yaşardı. Adı Nazlıcan. Günleri çok neşeliydi, çünkü o çok sevdiği hayvan arkadaşlarıyla vakit geçirmeyi çok severdi. Bir sabah, güneş ışınları şıp şıp şıp yıkarken, Nazlıcan uyandı ve mışıl mışıl bir uyku sonrası gözlerini açtı. “Günaydın! Bugün güzel bir gün olacak!” dedi neşeyle.

Nazlıcan, odasındaki renkli balonları ve şirin oyuncaklarını topladı. “Hadi bakalım, arkadaşlar! Bugün traverten gölleri ve rengarenk çiçekleri görmeye gidelim!” diye sevindi. Masal başlıyor!

İlk durakta, minik bir karınca ve onun arkadaşları vardı. “Tık tık tık, ne güzel bir gün değil mi?” dedi karınca. Nazlıcan da sevgiyle gülümsedi. “Evet, arkadaşlar! Birlikte paylaşmak çok güzeldir,” dedi.

Küçük bir ağacın dalında, şak şak şak şak kuşlar şaka yapıyordu. “Hop hop hop! Bakın, ben en büyük ve en renkli yuvayı yapıyorum,” dedi renkli kuş. Günler böyle geçerken, Nazlıcan ve hayvan arkadaşları her zaman beraber yardım ederlerdi.

Birden, ninni gibi hafifçe esen rüzgar, dallardaki yaprakları şıp şıp şıp dökmeye başladı. “Vız vız! Bahar geldi, yapraklar dans ediyor!” diye sevdikleriyle birlikte şarkı söylediler. O sırada, küçük kelebekler uçuştu ve renkleriyle gökyüzünü boyadı. “Pof pof pof! Ne kadar güzel renkler, değil mi?” dedi Nazlıcan.

Güneş biraz daha yükselince, çiçekler kendilerini gösterdi. Renkleri parıldıyordu. “Renkli papatya ve menekşe! Renkleriyle doğa çok güzel,” dedi nazikçe. Nazlıcan, hayvan dostlarına “Paylaşmak ve sevgiyle yaşamak, en büyük mutluluktur,” diye öğüt verdi.

Gün sonunda, bütün arkadaşlar güle güle dediler. Nazlıcan, yumuşak bir yastığa yattı, gözleri yavaş yavaş kapanıyordu. O huzurlu uyku öncesi, tatlı bir ninni gibi mırıldandı: “Tatlı rüyalar, rüya perileri, huzurlu uykuya dal. Güzel gözler, sevgiyle dolsun, yeni gün güzel olsun.”

Ve böylece, renkli bahar macerası sona erdi. Nazlıcan ve arkadaşları, sevgiyle ve paylaşmayla güzel günler geçirdiler. Dilerim, sen de her zaman sevgi ve dostlukla büyürsün. İyi uykular, tatlı rüyalar! 💖🌸