Bir zamanlar, güzel ve büyük bir ormanın içinde küçük bir tavşan yaşardı. Bu tavşanın adı Lafonten’di. Lafonten, çok meraklı ve neşeli bir tavşandı. Günlerden bir gün, ormanda dolaşırken parlak ve renkli bir çizgili taş buldu. Bu taş, çok özel bir taşmış çünkü içine bakınca başka dünyalara açılan kapılar gibi parıldıyordu.
Lafonten taşın büyüsüne kapıldı ve onu çok sevdi. Günlerce taşla oynamaktan keyif aldı. Bir gün taşın içinden küçük, sevimli bir peri çıktı. Peri, anlatmaya başladı: “Merhaba Lafonten! Ben, bu taşın içindeki sihirli peri. Seni çok sevindim. Çünkü bu taş, sana büyük bir macera ve yeni arkadaşlar getirecek.”
Lafonten biraz şaşırdı ama çok mutlu oldu. “Vay canına! Gerçekten mi? Ben çok seviyorum macerayı ve yeni arkadaşlar edinmeyi!” dedi. Peri, gülümsedi ve şöyle söyledi: “O zaman, hazırsan, birlikte ormanın derinliklerine doğru biraz yolculuk yapalım ve sana güzel arkadaşlar tanıtalım.”
Lafonten hemen sevinçle sıçradı ve periyle birlikte yürümeye başladı. Ormanın içinde öyle güzel şeyler vardı ki: rengarenk kelebekler uçuyor, şarkı söyleyen kuşlar cıvıl cıvıl şarkılar söylüyordu. Lafonten, her yerde yeni arkadaşlar görüyor ve tanışıyordu.
İlk durakları, büyük ve yumuşak yapraklarıyla gölgede kalan bir yırtıcı olmayan kedi yavrusu oldu. Kedi yavrusu, adını Pamuk koydu çünkü onun tüyleri yumuşacık ve beyazdı. Lafonten, ona arkadaş olmaya davet etti ve Pamuk çok sevindi çünkü o da yeni arkadaşlar edinmek istiyordu. Birlikte koştular, zıpladılar ve eğlenceli oyunlar oynadılar.
Sonra, biraz daha yürüdüklerinde, neşe içindeki bir grup civciv gördüler. Civcivler, çok tatlı ve şirinlerdi. Lafonten yeni arkadaşlar grubu ile tanıştı ve onları da eğlenceli oyunlara davet etti. Civcivler, çok güzel şarkılar söyleyerek herkesin gülümsemesini sağladılar.
Lafonten ve arkadaşları, ormanın ortasında büyük, renkli bir çiçek tarlasına ulaştılar. Orada, en güzel ve en büyük çiçekler vardı. Çiçeklerin arasında, şarkılar söyleyen kelebekler ve uçuşan arılar da vardı. Lafonten, artık kendini çok mutlu ve huzurlu hissediyordu çünkü sevgiyle dolu yeni arkadaşlar edinmişti ve hepsi birbirine çok iyi davranıyordu.
Gün batarken, peri tekrar Lafonten’e seslendi ve dedi ki: “Bak, sevgili Lafonten, yeni arkadaşlarınla birlikte maceradan maceraya koşarken, aslında kendini en çok sevdiğin ve güvendiğin arkadaşlarınla olmak en güzeli. Bu taş ve peri sihri, sana sevgi ve dostluk dolu bir dünya hediye etti.”
Lafonten, periyle vedalaştıktan sonra, yeni arkadaşlarıyla birlikte ormanın biraz daha içinde yeni maceralara atılmaya hazırlandı. Her gün yeni arkadaşlar ve yeni oyunlar vardı. Lafonten ve arkadaşları, sonsuza dek mutlu, sevgiyle ve neşe ile yaşadılar.
Ve herkes, en güzel maceraların sevgi ve dostlukla başladığını öğrendi. Cıvıl cıvıl kuşlar, mutlu kelebekler, sevgi dolu arkadaşlar ve Lafonten’in maceraları, ormanda hep devam etti. Bu güzel ormanda, sevgiyle ve sıcak dostlukla hayat çok güzel ve çok mutlu geçti. İşte böylece, Lafonten ve arkadaşlarının hikayesi sonsuza dek anlatılmaya devam etti.
