Bir varmış, bir yokmuş… Çok güzel bir ormanda, sevgiyle büyümüş sevimli hayvanlar yaşarmış. Bu ormanda, tavşan Lafonten, kuş Pufuuu, sincap Fındık ve küçük ayı Mırıltı adında arkadaşlar varmış. Hepsi birlikte oynamayı çok severmiş, tık tık tık! Bir gün ormanın büyük ağacında yeni renkli meyveler belirmiş. Meyveler kırmızı, sarı, mavi ve yeşil renklerdeymiş. Lafonten, ‘Wow! Ne kadar güzel renkler!’ diye sevinmiş. Ama en çok paylaşmayı ve yardım etmeyi sevmişler. Pufuuu, ‘Hadi şimdi şarkı söyleyelim!’ demiş. Herkes ‘hop hop hop’ diye zıplamış. Daha sonra Fındık, ‘Bayram günü gibi renkler uçuşuyor, oh oh!’ demiş ve gülümsemiş. Birlikte meyveleri toplamaya başlamışlar. Fakat her biri bir renk seçmiş, hepsi kendi sevdiği rengi almış. Lafonten, ‘Paylaşmak güzelmiş, çünkü hepsi mutlu!’ diye söylemiş. Bu sırada kuş Pufuuu, ‘Sık sık yıkamalıyız, yoksa mikrop olur!’ demiş ve mışıl mışıl uyumuş. Bahçedeki güzel çiçekler ve kelebekler de destek olmuş. Uçuşurken ‘vız vız’ diye ses çıkarmışlar. Ağaçların dallarında ‘fış fış’ su şıp şıp sesiyle, hep beraber eğlenmişler. Birlikte şarkı söyleyerek, ‘pof pof pof’ diye zıplayarak, ormanın en renkli günü kutlamışlar. Bu güzel günde, herkes yardım etmeyi ve paylaşmayı öğrendi. Çünkü sevgiyle yapılınca, her şey çok güzel olurmuş. Akşam olunca, gökyüzü pembe ve mor renklerle kaplanmış. Çocuklar uykuya yatmadan önce, bu masalı dinlemişler. Masal bittiğinde, herkes tatlı bir ninni gibi, ‘Uyku tulumu, tatlı uyku…’ diye mırıldanmış. Artık hepsi mutlu ve huzur içinde uykuya dalmış. Gökten yıldızlar ‘tık tık tık’ parlıyor, ay gülümseyerek ‘şıp şıp’ yapıyor. Ve ormandaki bütün arkadaşlar, sevgiyle, neşe içinde hep birlikte yaşamışlar. Şimdi, tatlı rüyalara dalma zamanı…