Bir zamanlar, yemyeşil bir ormanda küçük bir tavşan yaşardı. Bu tavşanın adı Lafonten’di. Lafonten çok meraklı ve cesur bir tavşandı. Günlerden bir gün, ormanın diğer köşesinde büyük ve korkutucu bir göl olduğunu duymuştu. Çocuklar gibi korkutucu diye düşündü ve biraz tedirgin olmuştu, ama aynı zamanda oraya gitmek istiyordu çünkü ne olduğunu gerçekten öğrenmek istiyordu.
Lafonten, ormanın içinden geçerek göle doğru koşmaya başladı. Yoldayken, ormanın arkadaşlarından birkaç tanesiyle karşılaştı. Karşılaştıkları hayvanlar, onun cesur olup olmadığını sordu. Tavşan Lafonten, kendinden emin bir şekilde ‘Ben buraya gölü görmek için geldim!’ dedi. Bu söz onları çok şaşırttı çünkü birçok hayvan göle yaklaşmaktan korkuyordu.
Göle vardığında, Büyük ve Dingin bir göl gördü. Göl, güneş ışınlarını yansıtarak parıldıyordu. Lafonten, gölün kenarına oturdu ve suyun içine bakmaya başladı. Su çok temiz ve serin görünüyordu. Aniden gölün diğer tarafından küçük bir baloncuk çıkmaya başladı. Bu baloncuklar suyun altında yüzüyordu ve birdenbire baloncuklar patlamaya başladı.
İşte tam o sırada, gölün başka bir köşesinde bir su samuru belirdi. Bu samur, Lafonten’e doğru geldi ve gülümsedi. “Merhaba küçük tavşan,” dedi. “Sen burada çok cesursun. Göl, ormandaki arkadaşlarımıza biraz korkutucu gelebilir, ama aslında burası çok güzel ve huzurlu bir yer.”
Lafonten, su samurunun sözlerini dinlerken gözleri parıldadı. “Ben buraya gölü görmek ve suyun altında neler olduğunu keşfetmek istedim,” dedi. “Bence göl çok güzel ve suyun altında neler olduğunu bilmek çok heyecan verici!”
Su samuru ona, “İstersen sana suyun altında neler olduğunu gösterebilirim,” dedi. Lafonten biraz korktu, ama aynı zamanda çok istekliydi. Samur, onun yanına yüzerek suyun içine atladı ve Lafonten’e, “Bentiniz içinde sakin olun ve dikkatli olun,” dedi.
Lafonten, gözlerini kapattı ve suyun altında yeni bir dünyaya adım attı. Renkli balıklar arasında yüzdü, su bitkilerinin arasındaki gizli gizli saklanan küçük canlıları gördü. Ayrıca, suyun altında parlayan küçük taşlar ve renkli taşlar da vardı. Çok gizemli ve güzel bir dünyaydı. Bu yeni dünyada birkaç dakika kaldıktan sonra, yüzeye çıkma zamanı olduğunu anladı.
Yüzeye çıkarken, su samuru ona gülümsedi ve “İşte göl, arkadaşlarımızın korktuğu kadar kötü değilmiş,” dedi. Lafonten, mutlu ve gururluydu. “Evet, orası çok güzelmiş! Artık korkmuyorumu ve yeni şeyler keşfetmenin ne kadar eğlenceli olduğunu biliyorum,” dedi.
Ormana döndüklerinde, arkadaşlarına gölü ve suyun altında neler olduğunu anlattı. Hepsi çok şaşırdı ve merakla ondan yeni hikayeler dinlemeye başladı. Lafonten cesur ve meraklı tavrı sayesinde, artık herkes onun ne kadar cesur olduğunu biliyor ve takdir ediyordu.
O günden sonra, Lafonten ormandaki en cesur ve en meraklı tavşan olmaya devam etti. Ayrıca, yeni keşifler yapmayı ve yeni dünyaları görmekten çok memnun oldu. Ve göl, onun en sevdiği gizemli ve güzel yer oldu. Artık hiç korkmadan, hep yeni maceralara atılmaya hazırdı. Çünkü öğrendi ki, cesur olmak ve yeni şeyler öğrenmek, dünyayı daha güzel ve eğlenceli hale getirir.
