Bir zamanlar küçük bir tavşan vardı. Bu tavşanın adı Pamuk’tu. Pamuk, beyaz ve yumuşacıktı. Bir gün, ormanda yeni arkadaşlar edinmek istedi. hop hop hop dedi ve zıplamaya başladı. İlk durağı, parlak sarı ve turuncu renkleriyle çiçeklerdi. Çiçekler yavaşça açılırken “şıp şıp” sesi çıktı, tık tık tık diye kulağa geliyordu.

Pamuk, “Hadi bakalım, yeni arkadaşlar bulalım!” dedi ve minik ayaklarıyla ormanın derinlerine girdi. Burada, dikkatli ve nazik bir sincapla tanıştı. Sincap, fındıkları “puf puf puf” diye yuvarlıyordu. Sincap, “Sen de yeni arkadaşlar istiyorsan, paylaşmayı öğrenmelisin,” dedi. Pamuk biraz düşündü ve “Elbette, paylaşmak çok güzel!” diye cevap verdi.

İkinci durak, neşeli şakacı minik kuşlar oldu. Kuşlar, “cik cik, vız vız” diye ötüyordu. Bir tanesi, Pamuk’a küçük bir şaka yaptı: “Senin kulakların ne kadar da yumuşak!” dedi ve ona “mışıl mışıl” uyku şarkıları söylemeye başladı. Pamuk, arkadaşlarıyla oynamayı çok sevdi. Tık tık tık diye vurdu ve “Hadi, birlikte şarkı söyleyelim!” dedi.

Üçüncü durağı ise, gökyüzünde süzülen rengarenk kelebeklerdi. Kelebekler, “fış fış” su sesleri gibi kanat çırpıyordu. Bir kelebek, “Renkler dünyasını keşfetmek çok eğlenceli!” diye fısıldadı. Pamuk’a “Siz de renkleri seviyor musun?” diye sordu. Pamuk, “Evet, her renk farklı bir güzellik!” dedi.

Uzun yolculuk sırasında, küçük bir kaplumbağa da onlara katıldı. Kaplumbağa, yavaş ama dikkatli adımlarla yürüyordu ve “şıp şıp” su sesleri gibi adımlar atıyordu. “Sabır çok önemli,” dedi kaplumbağa. “Birlikte hareket ettiğinizde, her şey daha kolay ve güzel olur.”

Bir süre sonra, hepsi büyük bir ağaç altında buluştular. Güneş, güzel ışıklar saçarken, Pamuk ve arkadaşları gülüp eğlendiler. Birlik olmak, paylaşmak ve sabretmek en güzel şeylerdi. Çocuk masalları gibi, bu arkadaşlık da her zaman mutluluk getirirdi.

Masal burada bitti, amma velakin, küçük arkadaşlar uykuları masal gibi huzurlu ve tatlıydı. Onlar, renkler ve sevgilerle dolu, mutlu ve sağlıklı bir uykuya daldılar, “ninni ninni, uyku zamanı” söylenerek. Her zaman arkadaşlık ve sevgiyle, güzel günler onları bekliyordu.

İşte böyle, küçük tavşan Pamuk ve arkadaşlarının eğlenceli ve öğüt dolu macerası, uyku öncesi masal olarak en tatlı şekilde sona erdi. Mutlu son, “pof pof pof” gibi neşeyle bitti, herkes mutlu uykuya daldı…