Bir zamanlar, geniş ve güzel bir köyde, küçük bir çocuk yaşardı. Adı Kel Oğlandı. Kel Oğlan, çok meraklı ve neşeli bir çocuktu. Gözleri parıldıyordu ve her zaman yeni şeyler öğrenmek istiyordu. Bir gece, gökyüzüne baktığında, parlak yıldızlar onun dikkatini çekti. Yıldızlar o kadar güzel ve parlaktı ki, Kel Oğlan onları izlemekten büyük bir mutluluk duydu.

Her akşam, Kel Oğlan, büyükannesiyle birlikte dışarı çıkarak gökyüzünü izlerdi. Büyükannesinin dediğine göre, yıldızlar sihirli canavarlar gibi parıldıyor ve geceye renk katıyordu. Kel Oğlan, yıldızlara bakarken onlara dokunmayı hayal ederdi. Bir gece, yıldızlardan biri çok parlak ve büyükldi. Sanki ona seslendi ve şöyle dedi: “Kel Oğlan, seni çok seviyorum. Eğer bana biraz yakınlaşırsan, sana küçük bir sır vereceğim.”

Kel Oğlan çok sevindi ve yıldızın yanına gitmek istedi. Ama büyükannesi ona dedi ki, “Yıldızlar çok uzaktadır, onlara dokunamayız. Ama bizim içimizde, kalbimizde onların ışığını taşıyabiliriz.” Kel Oğlan, büyükannesinin sözlerini düşündü ve anladı ki, yıldızlar gibi parlak olmak, içimizdeki güzellikleri göstermekle mümkündü.

O günden sonra, Kel Oğlan her gece gökyüzüne bakarken, içindeki sevgi ve neşeyi hissetti. O, arkadaşlarına ve ailesine yardım ederek onların yüzlerini güldürdü. Onun içindeki sevgi, tıpkı yıldızlar gibi parlak ve sıcak olmuştu.

Bir gün, köyde büyük bir şenlik yapıldı. Herkes çok heyecanlıydı, çünkü o gece gökyüzü çok parlaktı. Kel Oğlan, yıldızlara bakarken, bir yandan da arkadaşlarıyla eğleniyordu. Bir süre sonra, gökyüzünde en parlak yıldız kaydı ve gökyüzü muhteşem bir gösteriyle doldu taştı. Herkes hayranlıkla bakıyordu.

O gece, Kel Oğlan, yıldızların ona söylediği sırla öğrendi: Gerçek parlaklık, içimizdeki sevgi ve iyilikle olur. Bu nedenle, küçük yürekler büyük mutluluklar yaratabilir. O günden sonra, Kel Oğlan, içindeki güzelliklerle büyüdü ve köyde hep sevilen biri oldu.

İşte, küçük Kel Oğlan ve parlak yıldızlar hikayesi burada bitti. Ama onun içindeki sevgi ve neşe, sonsuza kadar devam etti. Çünkü en parlak yıldız, her zaman bizim içimizde yanar ve etrafımıza ışık saçar.