Bir zamanlar, güzel bir ormanın içinde minik bir kuş yaşardı. Adı Gülücük’tü. Gülücük, **parlak sarı** tüyleriyle çok sevimliydi. Bir gün, arkadaşlarıyla **tık tık tık** diye şıkırtıp, **hop hop hop** diye zıplarken, çok **renkli** bir oyuncak top buldular. Top, **pof pof pof** havada dans ediyordu! Gülücük hemen arkadaşlarına dedi: “Hadi hep beraber paylaşalım!” Sanki **şıp şıp şıp** su gibi, arkadaşlar gülümseyerek topu paylaşmaya başladı. Bu sayede hepsi çok **mutlu** oldu. Ama en sevimli dostlarından biri olan Minik Tavşan da yanına geldi. Tavşan, **güm güm** zıplayarak: “Paylaşmak **çok güzel** bir şey! Birlikte oynayınca, **çıt çıt** çok daha eğlenceli olur!” dedi. Hadi bakalım, ormanın içindeki arkadaşlar, **fış fış** su gibi akıp giden zamanla arkadaşlık ve paylaşımla **daha da mutlu** olduklarını öğrendiler. Baharın ilk günleri gibi **şık şık** mutlu oldular ve **şakır şakır** neşelerini paylaştılar. Bir gün sonra, yeni arkadaşlar ve hep birlikte, doğanın güzelliklerini keşfetmek için ormanın içinde **dız dız** gezintiye çıktılar. Renkli çiçekler, **vız vız** arıların uğultusu ve parlayan gökyüzüyle dolu bu masal, onları **gülümseten** bir hikaye oldu. Çocuklar, bu **eğitici masal** sayesinde, paylaşmanın ve arkadaşlığın **ne kadar önemli** olduğunu öğrendiler. Artık hepsi, **yavaş yavaş** uykuya dalarken, kulaklarına tatlı bir ninni gibi gelen, **mışıl mışıl** uyku öncesi masalını dinliyorlardı. Renkler ve gülücükler içinde, üçüncü yaşından beşinci yaşa kadar tüm çocuklar için en güzel **uyku öncesi masal** oldu. Tatlı rüyalar, güzel uykular, güzel arkadaşlıklar ve **şıp şıp** mutluluklar dilerim! Son.