Bir zamanlar, güzel bir ormanda sevimli ve meraklı küçük bir kedi vardı. Adı Mavi’ydi. Mavi, parmaklarını şıp şıp şıp şıp şıp şıp yaparak nehir kenarında yürüyordu. Bir gün, ağaçların altında parıldayan parlak bir şey gördü. “Tık tık tık!” diye dikkatle yaklaştığında, yine aynı yerde duruyordu. Mavi, “Bu ne böyle?” diye sordu. Pof pof pof, küçük bir su şişesi. Su şişesinin içinde, gökyüzü gibi mavi, yapraklar gibi yeşil ve güneş gibi sarı renkler vardı.

Mavi, su şişesine dokundu ve “Hop hop hop!” diye zıpladı. Şişe, hafifçe sarsıldı ve içinden sevimli bir ses geldi. “Merhaba, Mavi! Ben de renkli bir su şişesiyim. Büyürken hep renklerimiz değişir ve arkadaş oluruz. Sana yardım etmek isterim!” dedi. Mavi çok sevindi ve “Vay vay vay! Çok güzel! Ben de yeni arkadaşlar edindim!” diye sevindi.

Ormandaki diğer sevimli hayvanlar, arkadaşlık ve paylaşmanın ne kadar güzel olduğunu öğrendiler. Tavşan, “İki tane elma paylaşmak, en tatlı şeydir!” dedi. Sincap, “Sabretmek ve sırasını beklemek lâzım, yoksa oyuncaklar karışır!” diye uyardı. Kelebekler, “Renklerimiz ne kadar güzelse, hayat da o kadar renkli!” diye cıvıldadılar.

Güneş yavaş yavaş alçaldı, hafifçe “şıp şıp” diye su damlacıkları düşerken tavşan, “Elimizi yıkayın, dışarısı çok kirli olmasın!” dedi. Mavi, “Aferin! Temizlik çok önemli. Hem de, yıkayınca şıp şıp şıp sesleri duyuluyor!” diye güldü. Birlikte şarkı söyleyerek, “Hop hop hop!” diye zıpladılar ve güzel vakit geçirdiler.

Ormandaki yeni arkadaşlar, renklerin ne kadar güzel olduğunu ve paylaşmanın ne kadar önemli olduğunu öğrendiler. Güneş battı, yıldızlar parıldadı, gece geldi. Mavi, yeni arkadaşlarına “Hadi uyku vakti!” dedi. Tüm hayvanlar yan yana yattılar ve küçük bir ninni söylediler:

“Tatlı rüyalar, huzurla dolsun,
İyi uyuyun, sevgiyle olun.
Güzel renkler üzerinde dans eder,
Sabırla büyüyen kalpler güler.”

Yıldızlar ışıl ışıl parıldarken, hepsi uykuya daldılar, huzur içinde ve mutlu olarak. Gün doğarken, yeni maceralar ve dostluklar onları bekliyordu. Ve hep birlikte, renkli, neşeli ve sevgiyle dolu orman hayatına devam ettiler. Eski dostlar, hep birbirlerine yardım eder, paylaşır ve gülümserlerdi. İşte, böyle güzel ve eğitici bir çocuk masalları hikayesi sona erdi.