Bir zamanlar çok güzel bir **renkli orman** vardı. Bu ormanda **küçük bir tavşan** yaşardı. Tavşanın adı Pofik’di. Pofik çok sevimliydi ve en çok **pof pof pof** diye zıp zıp zıplamayı severdi.

Bir gün, **güneş** **tık tık tık** parlıyor ve orman **şıp şıp şıp** bir şelale gibi akıyordu. Pofik, **yeşil yapraklar** arasında **şarkılar söylerek** hop hop hop zıplıyordu. Ama biraz **üşümüş** ve **kımıldayamadığını** hissetti. Ah, **kızıl yapraklar** kadar nazik ve **parlak** bir ***turuncu rüzgar*** esti ve ona dedi ki: “Pofik, biraz **sıcak** tutan bir **pike** lazım!”

O esnada **mavi kulaklı** **Minik Kuşçu** uçtu yanıbaşıma. “Ben sana **küçük bir yastık** getireyim! Birlikte paylaşırız, ___Tık tık tık___!” dedi ve **kuş** **şıp şıp** zıpladı. Pofik, **gülümseyerek** yeni arkadaşına teşekkür etti ve **paylaşmak** ne güzelmiş diye düşündü.

Sonra **pof pof pof** diyen **Tatlı Sincap** geldi. Sincap, **küçük bir kabuk** bulmuştu. “Seni **tim-tim-tim** ısıtacak bir şeyim var!” diyerek **kabuğu** ona verdi. Pofik şaşırdı ve dedi ki: “İyi ki arkadaşlarım var, birlikte **paylaşmak** çok güzel!”

Sesli **fış fış** şelale sesiyle, **keklik** kuşu ve **kedi** de geldi. Hepsi birlikte **dans etti**, **şıp şıp** şelaleye **bakım yaptı** ve **güzelce** **yüzdü**. Ormandaki **yeşil dallar** ve **renkli çiçekler** onlara **göz kırptı**. “Ne kadar güzel **doğa** ve **arkadaşlık**!” dedi Pofik. “Hadi hep birlikte **el yıkayalım** ve **dişlerimizi** **fırçalayalım**!”

Herkes **sıcak ve yumuşak** **bir arada** durdu ve **midenin** **mırıltıları** sesli “Mışıl mışıl…” dedi. Arkadaşlar, **birlikte** güzel **uyku** masalıyla **daldılar** ve **mutluluk** içinde uyudular.

İşte böylece **birlikte paylaşmak**, **dostluk** ve **doğayı sevmek** en güzel **bayram** oldu. Tatlı tatlı **şıp şıp** şelale sesiyle, **pof pof pof** ve **tık tık tık** sesleriyle, herkes **mutlu ve huzurlu** uykuya daldı. Uyku öncesi bu **eğitici masal** sana **güzel rüyalar** getirsin!