Bir zamanlar çok tatlı, minik ve renkli bir orman vardı. Bu ormanda, şirin bir fil olan Döngü yaşardı. Döngü’nin en sevdiği şey, arkadaşlarıyla oynamak ve doğayı keşfetmekti. Bir gün, Döngü ve arkadaşları – minik bir kuş olan Pıçık, sevimli bir kelebek olan Lale ve küçük bir sincap Sıçan – birlikte ormanın içindeki renkli taşları toplamaya karar verdiler.

Tık tık tık! Döngü önden yürüyordu. “Bakın arkadaşlar!” diye bağırdı. “Burada çok güzel, mavi bir taş buldum! Hop hop hop!” Pıçık onun yanına uçtu ve “Vız vız! Mavi taş çok güzelmiş!” dedi. Hep birlikte o güzel taşı incelediler.

Ormanda çok neşeliydiler. Birlikte şarkılar söylediler, kahkahalarla güldüler. Lale, üzerindeki renkli kanatlarını açtı ve “Pof pof pof! Bu ormandaki renkler öyle güzel ki, her şey sanki masal gibi!” dedi. Sıçan ise ağaçların arasından seslendi, “Şıp şıp! Şimdi de yok mu başka güzel taşlar?” diye.

Akşam olunca gökyüzü mor renk oldu ve yıldızlar parlamaya başladı. Döngü der ki, “Hadi arkadaşlar, biraz daha oynayalım sonra uykuya geçeriz.” Pıçık uçtu ve “Hop hop hop! Tartışma yok, sırayla paylaşacağız!” dedi. Herkes, paylaştıkları her şeyle mutlu ve huzurluydu.

Ormandaki ağaçlar, yapraklar ve nehirler hep birlikte şarkı söylüyordu. Düğümlü dallar, rüzgarla hafifçe sallanıyordu. Bu sıcacık ve renkli ormanda, herkes sevgiyle, paylaşmayla ve saygıyla yaşardı.

Bir gülümsemeyle döneriz, sevgili çocuklar. Bu güzel ormanda, arkadaşlık ve paylaşmak çok önemli. Her zaman arkadaşlarınla sabırlı ol ve doğayı sev. Annenle, babanla veya arkadaşlarınla oynamak, paylaşmak ve şarkı söylemek çok eğlencelidir.

Ve işte, sevgiyle dolu bu renkli orman, küçük dostlarımızın mutlu uykuya dalmasıyla ışıl ışıl parlamaya devam etti. Dinlendiğinizde, güzel rüyalara uçarken, yastığınızın altına küçük sihirli taşlar koymayı unutmayın!

Uykucu kızım, uykucu oğlum, uykuya dalarken mışıl mışıl uyuyun. Renkli hayallerde, maceralar dolusunda, dostluk içinde, huzurlu ve mutlu kalın. Tık tık tık! İyi geceler, tatlı rüyalar!