Bir zamanlar, çok renkli ve neşeli bir ormanda Lafonten adında sevimli küçük tavşancık yaşardı. Lafonten’in en sevdiği şey, arkadaşlarıyla oynamak ve yeni şeyler öğrenmekti. Ormanızda pof pof pof diye hop hop hop eder, gülümserdi.

Bir sabah, güneş tatlı tatlı yüzünü gösterdi. Lafonten, kulaklarını dikti ve sevinçle zıpladı! “Tık tık tık,” diyerek arkadaşlarını çağırdı. İlk arkadaşları Minik Mavi Kuş, Zıp Zıp Tavşan ve Şeker Renkli Kelebek, hepsi bir araya geldi.

Lafonten, “Bugün çok güzel bir gün! Hadi, hep birlikte ormanın renklerini keşfedelim!” dedi. Hep birlikte, hop hop hop diye zıplayarak yol aldılar. Bakın, yapraklar yeşil ve parlak, çiçekler mor, sarı ve kırmızıydı. “Vız vız,” diye bal arısı uçuştu.

İşte ormanın içinde küçük bir gölet vardı. Gölet çok durgundu, su şıp şıp şıp diye akar, biraz da soğuktu. Lafonten, “Bakın, su ne kadar temiz! Bazen su içmek veya yüzmek çok güzel olur,” dedi. Ayrıca, ormanda farklı şekillerde ağaçlar vardı: bazıları yuvarlak, bazıları ise uzun ve düz. “Dünyada bu kadar farklı şeyler var!” diye hayretle baktılar.

Tüm bu güzellikleri keşfettikten sonra, arkadaşlar dinlenmek istedi. Lafonten, “Hadi, bir araya oturalım ve biraz mola verelim. Paylaştıkça çok güzel olur,” dedi. Birlikte, yumuşacık yapraklara oturdular, sessiz ve huzurlu bir şekilde mışıl mışıl uyudular.

Uyku sonrası, minik arkadaşlar tekrar birlikte olmaktan mutlu oldular. “Hadi, yeni şeyler öğrenmeye devam edelim,” dedi Zıp Zıp Tavşan. Bu sırada, küçük kelebek uçtukça güzel renkler saçtı. “Şıp şıp,” suyun sesini duydukça, sevgiyle etraflarındaki her şeyi incelediler.

Gece olunca, Lafonten ve arkadaşlar, ormanın en kuytu köşesinde bir **sayaç** buldu. Bu, ormanda yaşayan minik hayvanların sevgiyle yaptığı, şekil ve renkleri anlatan harika bir şeydi. “Burada, sayılar ve renkler hep yan yana duruyor!” dedi Lafonten. “Burada, çok önemli bir şey var: arkadaşlık ve paylaşmak.”

Sonra, hepsi arkadaş oldu ve şarkı söylemeye başladı: “Hop hop hop, zıplayalım, şıp şıp şıp akan sular gibi,” diye şarkı söylediler. Hepsi çok mutluydu ve gün sonunda, tatlı bir ninni gibi uykuya daldılar.

Ormanın küçük ve renkli sakinleri, birbirlerine sevgiyle bağlandı. Bu ormanda, her gün yeni maceralar ve öğrenilecek çok şey vardı. Lafonten ve arkadaşları, sağlıklı, mutlu ve sevgi dolu bir yaşam sürdü.

Ve böylece, şirin orman halkı, sevgiyle ve neşeyle dolu güzel günler geçirmeye devam etti. Onların masalları, uyku öncesi masal olarak hep dinlendi. Tatlı rüyalara yelken açtılar ve mutlu yaşadılar, sonsuza dek…