Bir zamanlar çok sevimli bir tavşan vardı. Adı Gökçe’ydi. Gökçe, pamuk gibi bembeyaz tüyleriyle çok tatlı ve neşeliydi. Bir gün, Gökçe ormanın derinlerinde gezerken arkadaşlarını görmüş. Hop hop hop diye zıplarken, gözleri parlak, yüzü güler yüzlüydü.

İlk durakları, güzel mor bir kelebekmiş. Kelebek, uçarken uzaklardan gelen minik tık tık tık sesini duymuş. Bu ses, küçük bir arıymış. Arı, sıcacık sarı ve siyah çizgiliydi. “Merhaba!” dedi neşeyle. “Ben Balıkesir Arı’sıyım. Renkli doğada uçmayı çok seviyorum.”

Gökçe, “Vay canına, ne kadar güzel renkler! Sana yardım edebilirim. Sen ne yapıyorsun?” dedi. Kelebek hafifçe kanatlarını çırpıp “Ben de arkadaşlarımı topluyorum ve birlikte şarkı söylüyoruz,” dedi. “Paylaşmak ne güzel!” diye gülümsedi.

Bir süre sonra, sevimli küçük köpekçik Pofpof geldi. Patileri yumuşacık, burnu pıtı pıtı, ve en sevdiği şey, oyun oynamaktı. Pofpof, “Hadi bana yardım eder misiniz?” diye sordu. “Çok güzel bir yuva yapıyoruz, renkli taşlar ve büyük yapraklar kullanıyoruz.” Gökçe ve kelebek sevinçle “Pof pof pof!” diye zıpladılar.

Üç arkadaş, birlikte çalışırken “Fış fış” sesiyle suyla oynamayı da unutmadılar. Bu, küçük bir dereydi. Dere, akıp giderken “Şıp şıp şıp” diye ses çıkarıyordu. Gökçe, “Yapraklar ve taşlar, böyle güzel renklerde, sayılarla ilgileniyoruz. Bir, iki, üç…” diyerek saymayı öğrendi.

Ormanın en sevimli sakini, minik bir sincaptı. Adı Minik Sincap’tı. O da yeni arkadaşlarına katıldı. “Renkler, sayılar ve paylaşmak çok önemli,” dedi. “Birlikte çalışırsak çok eğleniriz!“ diye ekledi.

Gökçe, “Arkadaşlar,” dedi “dünyamızda en güzel şeyler paylaşmak ve sevgiyle yaklaşmak. Renkler gibi farklıyız, ama bir arada çok güzel oluyoruz.”

Ve böylece, Gökçe ve arkadaşları, ormanın rengarenk ve mutlu dünyasında, el ele, kalp kalbe, sevgiyle yaşadılar. Akşam olunca, hepsi uykuya dalmak için güzel bir masal dinlediler. Gözleri mışıl mışıl kapandı. Gün boyunca öğrendikleri şeyleri sevgiyle hatırlayarak, tatlı hayallerde kayboldular.

Tık tık tıkgibi mutluluklar, hop hop hop gibi neşeli günler… ve sonunda, yumuşacık yataklarında, pof pof pof diye uykuya daldılar. En güzel çocuk masalları, sevgiyle ve neşe ile biter. Şimdi, küçük dostlar, siz de rüyalarda renkli arkadaşlıklar kurun, paylaşın ve sevgiyle uyuyun. İyi geceler, tatlı rüyalar!