Bir zamanlar, renkli ve büyük bir ormanda güzel arkadaşlar yaşardı. Bu arkadaşlar Sevimli Tavşan, Neşeli Kedi, Mavi Kuş ve Yumuşak Tavuk’tu. Her gün ormanın farklı köşelerinde hop hop hop oynar, şarkılar söylerdi. Bir sabah, güneş parlarken, Sevimli Tavşan hemen hop hop hop zıplayarak arkadaşlarını çağırdı. “Hadi bakalım, bugün yeni bir macera yapalım!” diye şakırdı.

Yolda ilerlerken, Sevimli Tavşan, “Tık tık tık,” dedi. “Arkadaşlar, bana en sevdiğiniz meyveyi paylaşır mısınız?” Neşeli Kedi, “Benim en sevdiğim elma, tık tık tık, paylaşmak çok güzel!” dedi. Mavi Kuş ise “Ben mavi üzümlerle dolu incir ağacını çok seviyorum, hop hop hop,” diye öterek paylaşmanın ne kadar önemli olduğunu anlattı. Yumuşak Tavuk da “Benim tatlı havuçlarım var, pof pof pof, birlikte paylaşalım,” diye ekledi.

Hep beraber, renkli çiçeklerle bezenmiş yolda yürüyüşlerine devam ederken, karşılarına farklı şekillerde ve renklerde böcekler çıktı. “Başka canlılar da varmış!” dediler. O zaman, Mavi Kuş, “Birbirimize yardım edersek, işler daha kolay olur,” dedi. “Şimdi, birlikte görelim!” Hop hop hop! dediyiler.

Yolda ilerlerken, birden durdular çünkü devasa bir ağaç gördüler. Altında ise, minik bir karınca ailesi yardım bekliyordu. “Yardım edebilir miyiz?” diye sordu Neşeli Kedi. Aile, “Evet, biraz su ve birkaç meyve verirseniz çok mutlu oluruz,” dedi. Hep beraber, “Şıp şıp şıp!” diyerek, su ve meyveleri paylaştılar. Bu, dostluk ve paylaşmanın ne kadar güzel olduğunu gösterdi.

Güneş batarken, ormanın en güzel yerine toplandılar. Her biri en sevdiği şarkıyı söyleyerek, geceyi kutladılar. “Uyku vakti,” dediler, “tatlı rüyalara yelken açmak için.” Birlikte, mışıl mışıl uyudular, rüya gibi bir gece yaşadılar.

Masal burada bitti, ama arkadaşlık ve paylaşmak hep devam edecek. Şimdi, tatlı bir ninniyle uykuya dalalım. “Uyku, uykucu, tatlı uykucu, geldik mi rüya diyarına, bulutlar üstünde, birlikte mutluyuz, pof pof pof!”