Bir varmış, bir yokmuş, çok tatlı ve sevimli bir kız çocuğu varmış. Onun adı Nazlıcanmış. Nazlıcan, doğayı çok severmiş. Günlerden bir gün, en yakın arkadaşlarıyla birlikte ormana gitmiş. Ormanda ağaçlar **şıp şıp** şıpırdırmış, kuşlar **cik cik** ötmüş. Nazlıcan ve arkadaşları **hop hop hop** zıp zıp zıp zıplıyormuş.

Ormanda dört arkadaş varmış: Minik Tavşan Tato, Renkli Kelebek Rıza, Şakacı Sincap Şıp ve Neşeli Kurbağa Pofik. Her biri çok sevimli ve renkliymiş. Tato’nın yumuşacık kulakları varmış, Rıza’nın kanatları parlak ve renkli, Şıp’ın kuyruğu **pof pof pof** zıplıyormuş ve Pofik’in sesi çok **şıp şıp** şıpırdırmış.

Bir gün, Nazlıcan ve arkadaşları büyük bir ağaç altında buluşmuş. Heyecanla konuşuyorlarmış. Rıza kere kere **tık tık tık** diyor, “Bugün çok özel bir gün, yeni şeyler öğrenme günü!” diye sevinmiş. Tato, “Evet, arkadaşlar! Bugün **üç** farklı renk ve şekil göreceğiz!” demiş. Kelebek Rıza, “Bakın, bu ağaç yaprağı **yüksek** ve **kare** gibi. Aramıza katılmış yeni şeyler öğreniyoruz!” demiş.

Sesli ve şıp şıp **fış fış** bir su sesiyle küçük bir su birikintisi görmüşler. Pofik, “Hadi bakalım, su **şıp şıp** şıpırdırırken, önce **dört** tane **küçük** dal parçasını topla, sonra onları **pof pof pof** sıralayalım!” diye neşeyle öterek başlamış. Bu ne kadar **renkli, eğlenceli** ve öğreticiymiş! Böylece hem paylaşmanın hem de birlikte çalışmanın çok güzel olduğunu öğrenmişler.

Ormanda ilerlerken, büyük bir deniz kabuğu bulmuşlar. Şıp, “Bakın arkadaşlar, bu **daire** şeklinde ve **mavi** renkli! Çok güzel, değil mi? Renkleri ve şekilleri tanımak ne kadar **saydam** ve **harika**! Artık **birlikte** öğrenmek çok güzel,” diye mutluluğunu paylaşmış. Tato, “Her gün yeni şeyler **keşfetmek** ve **paylaşmak** en büyük **hazine**, değil mi?” diye sormuş.

Güneş **parlak** ve **sıcak** ışıklarıyla parlıyor, orman **şıp şıp** ve **vız vız** sesler کمی **şırıl şırıl** olsun diye kıpır kıpırmış. Çocuklar ve hayvanlar, gün boyunca **döndürmüş** ve **gülümsemiş**, yeni maceralar ve güzel anılar biriktirmiş.

Gün sonunda, Nazlıcan ve arkadaşları **pof pof pof** yorgun ve mutlu şekilde yuvalarına dönmüşler. Uyku öncesi masal tadında, **tatlı** bir rüya görmüşler: Ormanda **sayılar**, **renkler** ve **sözler** hep birbirine karışmış, ama en önemlisi **arkadaşlık** ve **paylaşmak** olmuş.

Ve böylece, küçük kahramanlar ve sevimli hayvanlar mutlulukla uyumuşlar. Gece **mışıl mışıl** ve **rüya dilerim** ile bitmiş bu masal. Temiz hayaller, güzel uykular, sevgili çocuklar! Tık tık tık, hop hop hop, pof pof pof, **güzel uyku** ve **mutlu sabahlar!**