“Baslik”: “Nazlıcan ve Renkli Orman Macerası”,
“Hikaye”: “Bir zamanlar, kuzeyde çok sevilen ve sevgiyle büyüyen küçük bir kız vardı. Adı Nazlıcan’dı. Nazlıcan’ın en sevdiği şey, renkli ormanı gezmekti. Ormanda her şey çok güzeldi; ağaçların yaprakları yeşil, çiçekler renk renk ve gökyüzü masmavi. Bir sabah, Nazlıcan evden çıktı ve huzur dolu “tık tık tık” adımlarla ormana girdi.nnİlk durak, sevimli ve yumuşacık Tavşan Buse’ydi. Buse, kulaklarını hop hop hop sallayıp ona gülümsedi. “Merhaba Nazlıcan! Çok güzel bir gün! Hadi şarkı söyleyelim,” dedi. Nazlıcan, gülümseyerek cevap verdi: “Evet, çok güzel! Ama önce biraz oynayalım mı?” ve birlikte top oynadılar. Top, “pof pof pof” ses çıkarıyordu.nnSonra, yolda küçük bir kuş gördü. Bu kuşun adı Maviş’ti. Maviş, kanatlarını “şıp şıp şıp” çırparak sessizce uçarak, Nazlıcan ve arkadaşlarına katıldı. Maviş, onlara çeşitli renkleri gösterdi: kırmızı, sarı, mavi, mor… Nazlıcan ona “Renkler, ne güzel!” dedi. Bu, onlara renkleri paylaşmanın ne kadar önemli olduğunu öğretti.nnOrmanda yürüyüş yaparken, büyükçe bir çiçek gördüler. Çiçek, “vız vız” diye arıların sesleriyle şişmişti. Bu güzel çiçek sayesinde, arkadaşlar doğayı sevmenin ve korumanın ne kadar önemli olduğunu anladılar. Çiçek ve arkadaşlar, “doğayı sev.” diye şarkı söylüyordu.nnBir ara, minik bir sincabın yerden topladığı meyvelere “hop hop hop” diye zıplayarak ulaştılar. Sincap, “Hadi arkadaşlar, paylaşalım. Meyveler çok lezzetli!” dedi. Birlikte el ele tutuşup, aldığı meyveleri paylaşırken, yardım etmenin mutluluğunu yaşadılar.nnAslında, en çok sevilen şey, birlikte olmak ve paylaşmak değil miydi? Nazlıcan, arkadaşlarına “birlikte çok güzel vakit geçiriyoruz,” dedi. Tüm hayvanlar, “evet, çok mutluyuz,” diye cevap verdi.nnŞimdi, gün batarken, gökyüzü ninni söylüyordu: “Şıp şıp şıp” deyip, yıldızlar parlamaya başladı. Nazlıcan, mutlu ve huzurlu bir şekilde, “İyi geceler, orman arkadaşlarım,” dedi. Hepsi ona “tatlı rüyalar,” dedi ve uykuya daldı.nnİşte böylece, Nazlıcan ve arkadaşları, renkli ve sevgi dolu bir orman macerasını tamamladı. Onlar çok iyi arkadaş oldular ve her zaman doğayı, paylaşmayı ve sevgiyi öğrendiler. Masallar, sevgiyle uyuyun ve her gün yeni şeyler öğrenmek için bir masal daha dinleyin. Mutlu son!”
}