Bir zamanlar, çok güzel ve neşeli bir ormanın içinde, renkli ve tatlı hayvanlar yaşardı. Bu ormanın adı Neşeli Hayvanlar Ormanı’ydı. Ormanda dört arkadaş vardı: Minik Tavşan Tık Tık Tık, Şirin Sincap Hop Hop Hop, Tatlı Kedi Pof Pof Pof ve Mini Meyve Fil Fış Fış.

Tık Tık Tık, ormanın en hızlı tavşanıydu. Her sabah gün doğarken zıplar, puf puf puf yapar, arkadaşlarına yeni maceralar anlatırdı. “Hadi bakalım, bugün ne öğrenebiliriz?” diye sorardı.

Hop Hop Hop, sevimli sincaptı. O her zaman yüksek dallarda zıplar, şıp şıp şıp sesleriyle ağaçlarda dolaşırdı. “Yüksekten bakmak çok eğlenceli!” derdi. Sincaplar, meyve toplarken paylaşmayı çok severdi. “En güzel meyve, ortak paylaşılan meyvedir!” diye söylerdi.

Pof Pof Pof ise sıcacık kediydi. Kapanıp mışıl mışıl uyumayı çok severdi. “Uyku, güzellik getirir!” diye mırıldanırdı. Her akşam, arkadaşlarına uyku öncesi şarkı söylemekten çok mutlu olurdu. “Şıp şıp şıp, su şıksın, mışıl mışıl uyuyalım, neşeyle uyanalım!” derdi.

Fıış Fış, minik fil ise suyu ve doğayı çok severdi. O, pıtır pıtır yürürken durup doğadaki renkleri kutlar ve arkadaşlarına anlatırdı. “Gökyüzü mavi, yapraklar yeşil!” diyordu. “Her şeyin kendine özgü güzelliği var!”

Bir gün ormanın en güzel yerinde büyük bir çiçek bahçesi açıldı. Çiçekler, renkleriyle sanki gökyüzündeki en parlak yıldızlar gibi parlıyorlardı. Tık Tık Tık, hop hop hop ve pof pof pof hemen oraya koştular. Fış Fış da suyun kenarında durup, “Burası çok güzel!” dedi.

Hepsi birlikte bahçedeki renkleri, şekilleri ve kokuları keşfetmeye başladı. Kırmızı güller, sarı papatyalar, mor lavantalar… Her biri başka bir renk ve şekil sunuyordu. “Paylaşmak çok güzel!” diye düşündüler.

Zamanla, arkadaşlar birbirine yardım etmeyi öğrendi. Tık Tık Tık, havuç toplarken Sincap Hop Hop Hop’a yardım etti. Hop Hop Hop ise, yüksek dallardan meyve toplarken diğerlerine yardım etti. Pof Pof Pof, herkese uygun uyku vakti şarkısı söyledi. Fış Fış ise, yeni gelen suyun akışını gösterdi.

Günler böyle neşeyle geçti. Herkes birbirine sevgiyle yaklaştı. “Dost olmak, en güzel şey!” diye anladılar. Sonra, gökyüzü yavaş yavaş mor ve turuncu renklerle boyandı. Akşam olmuştu ve tatlı bir uyku vaktiydi.

Tık Tık Tık, Hop Hop Hop, Pof Pof Pof ve Fış Fış, beraberce uyku şarkısı söylediler: “Şıp şıp şıp, su şıksın, mışıl mışıl uyuyalım, neşeyle uyanalım!” Her birisi, sevgiyle ve huzurla uykuya daldı.

Ve ormanda, mutlu sonla, her gün yeni renkler ve güzel dostluklar başladı. Bu masal da burada sona eriyor, tatlı rüyalardan ve mutlu uykulardan uyanman dileğiyle…