Bir zamanlar, küçük ve tatlı bir çocuk vardı. Adı Kel Oğlan’dı. Kel Oğlan, *neşe* ile dolu, *gülümseyen* bir çocuktu. O, dünyayı *merak* eder ve *öğrenmek* isterdi. Bir sabah, *pof pof pof* adımlarını atarak, Renkli Orman’a gitmeye karar verdi.

Yol boyunca, *hop hop hop*, *cik cik* sesleriyle oynayan neşeli kuşlar onu karşıladı. Kuşlar, *şak şak* yaparak, ona farklı renkleri gösterdi. Kel Oğlan, *kırmızı*, *mavi*, ve *yeşik* renkleri çok sevdi. Sonra, ormanda, *vız vız* vızıldayan arılarla tanıştı. Arılar, ona bal yapmayı ve temizliğin ne kadar önemli olduğunu anlattı.

Bir gün, Kel Oğlan yeni arkadaşlar edindi. Sevimli bir tavşan olan Tiki, *zıp zıp* zıplayarak arkadaşlarına katıldı. Tiki, *sarı* tüyleriyle çok güzeldi. Ayrıca, ormanın *yuvarlak* taşlarını ve *düzenli* yapraklarını gösterdi. Kel Oğlan, unutmadan, *şıp şıp* suyu olan küçük bir gölette, *mışıl mışıl* yıkandı. Bu, ona *sağlıklı* kalmanın ve *temiz* olmanın ne kadar önemli olduğunu hatırlattı.

Ormanda, *tık tık tık* gibi seslerle düzgün *sayılar* ve *şekiller* öğrendi. Birlikte, *en sevdiğim renk* olan *pembe* çiçekleri toplamaya başladı. *Pof pof pof*, *şak şak* ve *cik cik* sesleri eşliğinde, hepsi birlikte çok eğlendi. Tüm arkadaşlar, paylaşmanın ve yardım etmenin güzelliğini keşfetti. Tiki, diğer arkadaşlarına *sevimli* bir şekilde yardım etti. Böylece, herkes ormanın güzel dünyasında, *mutlu, sağlıklı ve çok neşeli* günler geçirdi.

Gün sonunda, Kel Oğlan ve arkadaşları, *şıp şıp* suyla ıslatılmış, *yumuşacık* çimenlere uzandı. Güneş, yavaş yavaş *şıp şıp* batarken, hepsi birlikte uyku öncesi masalını dinlediler. Şimdi, tatlı uykuya *ninni* gibi, güzel ve huzurlu düşüncelerle daldılar.

İşte böylece, Renkli Orman’daki arkadaşlar, her gün *kocaman* gülümsemeleri ve *sevimli* maceralarıyla yaşadılar, uykuya *bay bay* dedi ve mutlu sonla uykuya daldılar.