Bir zamanlar, büyük ve renkli bir ormanın içinde sevimli minik bir tavşan yaşardı. Onun adı Mavi Tavşan’dı, çünkü kürkleri mavi renkliydi. Mavi Tavşan tık tık tık diye zıp zıp zıp zıplardı, hep neşeliydi ve en sevdiği şey doğayı keşfetmekti.

Bir sabah, Mavi Tavşan hop hop hop diye zıpladı, uğur böceklerini ve kelebekleri izledi. Kelebekler şıp şıp şıp diye uçar, mavi gökyüzüne kadar yükselirdi. Mavi Tavşan “Hadi arkadaşlar, birlikte oynayalım!” diye seslendi. Birlikte, renkli çiçeklerin arasında koştular, fış fış diye akan küçük göletin yanına gittiler.

Gökçe, sevimli küçük sincaptı. Gökçe “Merhaba Mavi Tavşan! Bugün çok güzel. Gökyüzü mavi ve bulutlar pamuk şeker gibi!” dedi. Gökçe’nin en sevdiği şey, şekil şekil bulutlara bakmak ve paylaşmaktu.

Sonra, Uğur Böcekleri cık cık cık diye konuştu ve arkadaşların yanına geldi. “Biz de sizin gibi renkli ve eğlenceliyiz,” dedi uğur böcekleri. Birlikte, sayı saymayı öğrendiler: bir, iki, üç… Bir minik kuş göründü, “Çııııt! Çıtır çıtır” diye öttü ve arkadaşlar onu izledi.

Minik ilginç bir keçi, Pof Pof Pof diye mırıldandı, “Ben de buradayım! Şaşırdınız mı?” diye şaşkınlıkla zıpladı. Bu kelebek ve kuşlar, arkadaşlığı pek sevdi. Birlikte, doğanın bütün güzelliklerini keşfettiler. Her şeyin şekli farklıydı ama hepsi sevgiyle birbirine bağlanmıştı.

Gün sonunda, tüm arkadaşlar büyük bir ağaç altında toplandılar. Mavi Tavşan “Güzel doğada yaşamayı çok seviyorum çünkü paylaştıkça mutlu oluyorum,” dedi. Gökçe “Ve sabretmek, sabır çok önemli!” diye ekledi. Uğur Böcekleri de “Elimizi sıkıca yıkayalım ve dişlerimizi fırçalayalım ki, sağlıklı kalalım!” dedi.

Orman, gece olunca, minik arkadaşlar huzurla uykuya daldılar. Şıp şıp şıp minik göletin sesiyle uyuduk. Her biri, renkli hayvan arkadaşlarının sevgisiyle, mutlu ve huzurlu bir uyku çekti.

İşte böylece, en tatlı rüyalara dalıp, yeni günlerde tekrar buluşmak üzere, güzel ve sıcak bir uyku başlar. Tatlı rüya gör, sevgiyle uykuya dal, sabah yeni maceralar seni bekliyor! Pof pof pof…