Bir varmış, bir yokmuş. Renkli bir ormanda küçük bir tavşan yaşarmış. Bu tavşanın adı Maviymiş. Mavi çok tatlı ve sevimliymiş. Her gün ormanda hop hop hop zıplar, çiçeklerle oynar, renkleri keşfedermiş.

Bir gün, ormanın en güzel ağaçlarının altında, Pof pof pof diye zıplayan küçük bir pelikan bulmuş. Pelikanın adı Puf’muş. Puf, yavru kuşların en neşelisiymiş. Hızlı hızlı uçmayı çok severmiş. Mavi ile Puf, hemen arkadaş olmuşlar. Onlar birlikte sesli oyunlar oynamışlar: “Tık tık tık! ” diye ses çıkarmışlar, sonra “Şıp şıp şıp!” diye suyun akışını dinlemişler.

Bir gün, ormandaki büyük sayılar ve şekiller hakkında konuşuyorlarmış. Mavi, “Bir, iki, üç…” derken, Puf “Daire, kare, üçgen!” diye şakıyormuş. Bu eğlenceli oyuna kedi şık şık katılmış. Kedi, minik patileriyle pof pof pof yaparken, “Şıp şıp şıp!” diye su kenarına zıplamış.

Ormandaki diğer hayvanlar da gelmiş. Sevimli Sincap, ona birbirinden güzel renkler göstermiş. Kırmızı, mavi, sarı ve yeşil… Tüm doğa renkleriyle boyanmış. Herkes arasına güzel bir sevgi ve paylaşma mesajı yayılmış. “Hadi, hep birlikte paylaşalım!” demiş Mavi. Puf da “Evet! Paylaşmak çok güzel!” diye katılmış.

O gün, ormanda büyük bir eğlence olmuş. Tatlılıklar, şarkılar ve kahkahalar doldurmuş havayı. Her hayvan, farklı şekil ve renkleri öğrenmiş ve sevmişler. Öğrendikçe, orman daha da neşeli ve güzel olmuş. Tık tık tık! Hop hop hop! Pof pof pof! Bu sesler, ormanın neşeli şarkısı olmuş.

Masal burada sona ererken, minik kalpler mutlu ve huzurlu. Yatmadan önce, sevgiyle uykuya dalmışlar. Hadi tatlı uykular, güzel hayaller ve renkli rüyalar olsun. Şimdi, güzel bir ninniyle bitirelim: “Uykuya dal, minik yürek, tatlı rüya gör, huzurla uyu.”

Ve ormanda, sevgi ve paylaşım dolu günler hep devam etmiş. Tatlı uykular, güzel çocuklar, haydi şimdi uyku zamanı. Yarın yeni ve eğlenceli maceralar sizi bekliyor! Tık tık tık, hop hop hop, pof pof pof… Herkes mutlu ve neşeli. Son.