Renkli Ormanın Sırları

Ekmekçi Minik Tavşan Ahmet, sevimli kulübesinde oturuyor hop hop hop (zıplarken). O, çok meraklı ve arkadaş canlısıdır. Bir sabah, tık tık tık (kapı çalınca), Kelebek Özlem ve Sincap Mert ile tanışmaya gitti.

Ormanın içinde, renkli ağaçlar ve şekilli taşlar var. Ahmet, vız vız (arı sesi) yapan arıları izlerken, şıp şıp (kuyruk sallar gibi) suyun şırıltısını duyar. Hepsi mutlu ve neşelidir. Ahmet, arkadaşlarıyla paylaşmak ve yardım etmek çok güzel olduğunu öğrenir.

İşte, minik hayvanlar, bim bam bom (kanıt sesleriyle) birlikte oynarken, doğanın güzelliklerini keşfederler, el yıkamak ve düzenli diş fırçalamak de çok önemlidir. Çünkü sağlıklı olmak, pof pof pof (nefes alıp verme sesi) gibi rahatlatıcıdır. Ahmet, arkadaşlarına “Hadi, birlikte şıp şıp (su şırıltısı) içelim” diye seslenir.

Bir gün, ormanda fış fış (su sesi) gibi akan küçük bir dere bulurlar. Dere, renkli taşlarla doludur. Ahmet ve arkadaşları, birlikte mutlu olmayı ve sabretmek gerektiğini öğrenirler. Çünkü bazen beklemek, en güzel şeylerin ortaya çıkmasını sağlar. Doğa, onlara hayatın güzelliklerini öğretir.

Sonra, güneş şıp şıp (güneş ışınları) gibi ısıtır. Hepsi, vur vur (kalp atış sesi) gibi sevgiyle arkadaşlarına sarılır. Ahmet, kahkahalarla “Arkadaşlar, en güzel şey paylaşmak ve destek olmaktır” der. Şimdi, tık tık tık (kapı çalınca) gibi yeni maceralar onları bekliyor. Her gün, yeni renkler ve şekiller keşfedip, sevgiyle büyürler.

Mutlu ve tatlı biten bir masal!

Akşam olur ve küçük hayvanlar, uykuya hazırlanır. Ahmet, en sevdiği uyku öncesi mırıldanır: “Tatlı rüyalar, güzel günler… mutluluklar, dostluklar…” Kalplerinde sevgi ve neşe vardır. Hepsi, mışıl mışıl uyuyarak, yeni maceralara uyanmak üzere güzel rüyalar görürler. Renkli orman onların sevgisiyle parlamaya devam eder. Güle güle, sevgiyle kalın!