Renkli Ormanın Şirin Dostluk Hikayesi
Bir zamanlar, küçük ve sevimli bir kuş olan Maviş vardı. Maviş, gökyüzünde uçarak pof pof pof diye öterek mutlu olurdu. Gökyüzü mavi, yapraklar yeşil, güneş sarıdır. Maviş, en iyi arkadaşlarıyla birlikte oynamayı çok severdi.
Bir gün, ormanda yeni arkadaşlar tanımak istedi. Fış fış gibi sesler çıkaran minik bir kaplumbağa olan Tık Tık Tık, toprağın altında saklanıyordu. Tık Tık Tık, hep sessiz değilmiş, bazen hop hop hop! diye zıplar, yeni arkadaşlara merhaba derdi. Ne güzel!
Ormanda en sevilen hayvanlardan biri de Pofuduk vardı. Pofuduk, şıp şıp şıp gibi sesler çıkaran yumuşacık bir tavşandı. O, arkadaşlarına neşe, paylaşmak ve sabır öğretirdi. Bir gün, birlikte büyükçe bir ağaç altında toplanıp, üç, dört, beş saymaya çalıştılar. Bir, iki, üç…
O kadar güzel vakit geçiriyorlardı ki, artık mışıl mışıl uyku zamanı olmuştu. Hayvanlar yavaşça yere yattı ve vız vız arıların uğultusunu dinlediler. Maviş, arkadaşlarına yararlı ve sevgi dolu olmak çok güzel öğretti. Birlikte olunca daha mutlu oluyordu.
Ve işte, sevgiyle, paylaşmakla, sabırla büyüyen dostluklar, ormanın renklerini daha da güzelleştirdi. Hepsi huzur içinde, şıp şıp şıp şıp gibi neşeyle uyudular ve rüya gibi güzel şeyler gördüler.
Şimdi, küçük dostlar, el yıkamak, diş fırçalamak ve doğayı sevmek de bizim en büyük görevimiz. Gece olunca, sevgiyle uykuya dalar ve güzel rüyalara kapılırız. Tık tık tık, hop hop hop, pof pof pof…
İşte böyle, mutlu ve sevgi dolu bir gün sona erdi. Sevgili küçük arkadaşlar, tatlı uykular ve güzel rüyalar!
