Gökkuşağı Ormanın Sihirli Günleri
Güzel bir sabah, minik tavşan Tık Tık Tık yavaş yavaş uyanıyordu. Gözlerini açar açmaz, gözleri parıldadı ve sevgiyle gülümsedi. ‘Hop hop hop! Bugün çok güzel bir gün,’ dedi kendi kendine.
Tık Tık Tık, ormanın en sevimli ve en enerjik tavşanıydı. O, yumuşacık pamuk gibi tüyleriyle ve sevimli burunuyla herkesin sevgilisi olmuştu. Bugün arkadaşlarını görmek ve yeni oyunlar oynamak istiyordu.
İlk durak, renkli kelebeklerin dans ettiği Çiçekli Vadiydi. Orada, minik kelebekler Vız Vız Vız, uçuşuyor ve şarkılar söylüyordu. “Merhaba arkadaşlar!” diye seslenildi. Kelebekler, “Şıp şıp şıp!” diye su damlaları gibi poposunu çırparak cevap verdiler.
Sonra, Tık Tık Tık, büyük ağaçların altındaki yemyeşil çimenlere geldi. Orada, minik ördekler “Hop hop hop!” diye zıp zıp zıplıyor, neşeyle çığlıklar atıyordu. Onlar paylaşmayı ve yardım etmeyi çok severdi. “Hadi arkadaşlar, hep birlikte yeni bir şarkı söyleyelim,” dedi Tık Tık Tık.
Ormanın diğer ucunda, renkli taşlar ve şekillerle oynayan minik sincaplar vardı. Sincaplar, “Fış fış!” diye ağaç kabuklarını kemiriyor ve oyunlar oynuyordu. Sürekli yeni şeyler öğrenmek ve keşfetmek onların en sevdiği şeydi. Bu yüzden, Tık Tık Tık, onları çok çok sevdi.
Bir süre sonra, hava yavaş yavaş kararır, gökyüzü yumuşacık mışıl mışıl olur. Tık Tık Tık, yorgun ama mutlu sözlerini söyleyerek, arkadaşlarına veda etti. “Bugün benim en güzel günümdü,” diye mırıldandı ve kalbinde sevgiyle doldu. “Her zaman yardım etmek ve paylaşmak çok önemli!”
Goniş, gökyüzü yavaş yavaş ışıl ışıl olurken, sevimli hayvanlar, şarkılar ve mutlulukla zıplamıştı. Tatlı bir uyku öncesi ninni gibi, “şıp şıp, şıp şıp” diyerek uykuya daldılar.
Ve gökyüzündeki küçük yıldızlar, arkadaşların hepsine mutlu bir uyku ve güzel rüyalar getirdi. Herkes çok mutlu uyudu ve sabah yeniden neşeyle buluşmak için sözleşti. Gökkuşağı Ormanın Sihirli Günleri mutlu sona erdi.
