Bir varmış, bir yokmuş, yemyeşil bir köyde Nazlıcan adında küçük bir kız yaşarmış. Nazlıcan çok meraklı ve sevecen bir çocukmuş. En sevdiği şey, bahçedeki renkli çiçekleri sevmek ve onlarla oynamakmış. Bir gün, sabah uyandığında odasının penceresinden bahçenin rengarenk çiçeklerini görmüş ve hemen dışarı çıkmak istemiş.

Nazlıcan bahçeye vardığında, her biri ayrı renk ve güzel kokular saçan çiçeklerle doluymuş. Kırmızı güller, sarı papatyalar, mor menekşeler ve turuncu marigoldlar onun en sevdiği çiçeklermiş. Ama o gün bahçenin köşesinde başka bir gizemli ve parlak bir çiçek fark etmiş. Bu çiçek hiç görmediği kadar parlak ve büyükmüş. Üzerinde küçük, şirin yapraklar ve minik altın renkli damlalar varmış.

Nazlıcan, çiçeğin yanına yaklaşmış ve ona sevgiyle dokunmuş. Bir anda, çiçek hafifçe sallanmış ve tatlı bir sesle konuşmaya başlamış: “Merhaba Nazlıcan! Ben Renkli Rüya Çiçeğim. Senin gibi güzel bir kalbe sahip olanlara her zaman yardım etmek isterim.”

Nazlıcan şaşırmış ama aynı zamanda çok mutlu olmuş. “Sen gerçek misin? Nasıl konuşabiliyorsun?” diye sormuş. Renkli Rüya Çiçeği gülümsemiş ve “Ben büyülü bir çiçekim. Sana yardım etmek ve sana renkli bir macera yaşatmak istiyorum.” demiş.

Nazlıcan hemen heyecanlanmış ve “Ne yapmam gerekiyor?” diye sormuş. Renkli Rüya Çiçeği, “Bugün sana bir görev veriyorum. Bahçedeki diğer çiçekler biraz solgun ve mutsuz görünüyorlar. Onlara neşe ve renk getirmelisin. Ama bunun için önce kendi içindeki sevgi ve neşeyi bulmalısın.” şeklinde cevap vermiş.

Nazlıcan, hemen aklındaki en güzel renkleri düşünmeye başlamış. Gülümsemiş ve derin bir nefes almış. Bahçedeki her bir çiçeğe sevgiyle bakmış ve onları neşelendirmek için şarkılar söylemiş. Sarı papatyaların üzerine sevimli ve neşeli şarkılar söyleyip, mor menekşelere güzel sözler fısıldamış.

Bir süre sonra, bahçedeki tüm çiçekler canlanmaya başlamış. Kırmızı güller daha parlak, sarı papatyalar daha neşeli ve mor menekşeler daha güzel görünüyormuş. Nazlıcan, bu güzel değişiklikleri gördükçe kendisi de çok mutlu olmuş. Renkli Rüya Çiçeği de bu güzel enerjiyi fark etmiş ve “Başarırsın, Nazlıcan! İyi kalbin ve sevginle her şeyi değiştirebilirsin.” demiş.

O gün sonunda, Nazlıcan’ın kalbinde yeni bir sevgi ve neşe uyanmış. O, artık bahçedeki çiçekler kadar renkli ve mutluymuş. Renkli Rüya Çiçeği ise, “Her zaman sevgiyle bakmalısın, Nazlıcan. Böylece hayatın her zaman renkli olur.” diyerek gülümsemiş ve parlamaya devam etmiş.

Nazlıcan, o günden sonra her gün bahçesine gidip, çiçeklerle birlikte yeni hikayeler anlatmış ve sevgiyle onları büyütmüş. Bahçesi, sevgiyle ve mutlulukla dolu bir masal bahçesine dönüşmüş. Ve Nazlıcan, her zaman sevgiyle, renklerle ve güzel hayallerle dolu yaşamını sürdürmüş.

İşte böylece, sevgi ve neşe ile büyüyen bir bahçe ve mutlu bir küçük kız, sonsuza dek yaşarmış. Onların güzel hikayesi ise, her çocuk ve sevgiyle dolu kalpler için devam etmiş.