Bir zamanlar karla kaplı bir krallıkta, dudakları kırmızı, teni pamuk gibi beyaz, saçları simsiyah güzel bir prenses doğdu. Kral ve kraliçe ona “Pamuk Prenses” adını verdi. Ne yazık ki kraliçe kısa süre sonra öldü. Kral yeniden evlendi. Yeni kraliçe çok güzel ama bir o kadar da kibirliydi. Her sabah sihirli aynasına sorardı: “Ayna ayna, söyle bana, bu krallıkta benden güzeli var mı?” Ayna hep “Sizsiniz majesteleri,” derdi.
Yıllar geçti, Pamuk Prenses büyüdü. Bir sabah ayna şöyle dedi: “Güzelliğiniz büyük ama Pamuk Prenses senden daha güzel!” Kraliçe öfkeden deliye döndü. Avcıyı çağırdı: “Pamuk Prenses’i ormana götür, öldür ve kalbini bana getir!” Avcı prensesi ormana götürdü ama onu öldürmeye kıyamadı. “Kapa gözlerini ve koş, bir daha geri dönme,” dedi, yerine bir domuz kalbi getirdi.
Pamuk Prenses korkuyla koşarken küçük bir kulübeye rastladı. Kapı açıktı. İçeride yedi küçük tabak, yedi küçük sandalye, yedi küçük yatak vardı. Çok aç ve yorgundu. Biraz çorba içti, bir yatağa uzanıp uyuyakaldı.
Akşam kulübeye madenci 7 cüce döndü: Neşeli, Somurtkan, Uykucu, Utangaç, Meraklı, Bilge ve Şaşkın. Pamuk Prenses’i görünce önce korktular ama prenses uyanıp hikâyesini anlatınca ona acıyıp yanlarında kalmasına izin verdiler. “Gündüz madende olacağız, sakın kapıyı kimseye açma!” dediler.
Kraliçe aynaya tekrar sordu: “Ayna ayna, şimdi benden güzeli var mı?” Ayna: “Pamuk Prenses hâlâ hayatta ve senden güzel!” dedi. Kraliçe cadı kılığına girip zehirli bir elma hazırladı. Ormana gitti, kapıyı çaldı: “Güzel elmalarım var, tatlı mı tatlı!” Cüceler uyarmıştı ama Pamuk Prenses dayanamadı, bir ısırık aldı ve bayıldı.
Cüceler eve dönünce prensesi yerde buldu, çok ağladılar. Onu cam bir tabuta koydular, nöbet tuttular. Günler geçti. Bir gün komşu krallığın prensi ormanda avlanırken cam tabutu gördü. Pamuk Prenses’i görünce âşık oldu. “Onu sarayıma götürmeme izin verin,” dedi. Cüceler razı oldu. Tabutu taşırken sarsıntıdan zehirli elma parçası boğazından düştü. Pamuk Prenses gözlerini açtı!
Prens prensese evlenme teklif etti. Düğün günü kraliçe aynaya yine sordu. Ayna: “Gelini görmelisin, o senden bin kat güzel!” dedi. Kraliçe düğüne geldi, prensesi tanıdı, öfkesinden bayıldı. Cüceler ve prens onu affettiler ama kraliçe utancından sarayı terk etti, bir daha görünmedi.
Pamuk Prenses prensle evlendi. 7 cüce sarayda en kıymetli misafirler oldu. Her akşam birlikte şarkılar söylediler, dans ettiler. Ve sonsuza dek mutlu yaşadılar.
