“Baslik”: “Kel Oğlan ve Renkli Dünyası”,
“Hikaye”: “Bir zamanlar, büyük bir ormanın içinde küçük ve sevimli bir çocuk yaşardı. Bu çocuğun adı **Kel Oğlan** idi çünkü o, saçları yoktu! Ama bu onu hiç üzmezdi, çünkü o çok neşeliydi ve arkadaşları onunla çok eğlenirdi.nnBir gün, Kel Oğlan ormanda dolaşırken parlak renkler gözüne çarptı. Hop hop hop! Önüne bir yılan yuvası çıktı. Ama bu yılanlar korkutucu değildi; onlar neşeli, yumuşacık ve şarkı söyleyen yılanlardı. Yılanlar, mesela, mışıl mışıl uyumaya bayılırdı. nnKel Oğlan, en iyi arkadaşları olan **Beyaz Tavşan** ile **Mor Kelebek** ve **Kızıl Sincap** ile tanıştı. Birlikte, kumların üstüne şekiller çizerler, renkleri öğrenirlerdi. Beyaz Tavşan, **beyaz** ve pof pof pof hafif olurdu. Mor Kelebek, kanatlarında **mor** renkleriyle uçar, şıp şıp şıp sesleriyle süzülürdü. Kızıl Sincap ise **kırmızı** renkli kabuğuyla cevizleri toplardı, hop hop hop…nnBir gün, arkadaşlar çok güzel bir yarışma yapmaya karar verdi. **Kaç renk sayabilirim?** diye sordu Kel Oğlan. Herkes saymaya başladı; bir, iki, üç, dört, beş… ve sonra dört! Müthiş heyecanla **beş** saydılar ve birbirlerine gürültüyle **tık tık tık!** Gülen arkadaşlar, yumuşak yastık gibi uykuya dalmadan önce, sevgiyle birbirlerine yardım etmeye karar verdi.nnYarışmadan sonra, yüksek bir taşa oturdular. Kardeşçe, her biri kendi sevdiği renkleri anlattı: Yeşil yapraklar gibi doğa, sarı güneş gibi sıcak ışıklar, mavi gökyüzü gibi enginlik… Kel Oğlan, büyük bir sevgiyle arkadaşlarına baktı. **Bakın** dedi, “Biz fark etmeyiz ama, herkes farklıdır ve bu çok güzel!” nn*Pof pof pof!* sıcacık bir gülüşle, arkadaşlar herkesin ayrı yeteneği olduğunu anladı. O gece, gökyüzüne bakıp, ** yıldızlar** gibi parıldadılar. nnMasal burada bitiyor, ama herkes uykuya dalmadan önce, sevgi ve arkadaşlığın ne kadar önemli olduğunu hatırlıyor. Tatlı rüyalarda, renkli ve mutlu dünyalarında dolaşmaya devam ediyorlar. **Hadi bakalım, tatlı tatlı uyuyun ve rüya dünyasında hep mutlu kalın!**”
}